ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2021/2022 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Biotechnologia (S1) / Sylabus przedmiotu - Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (S1)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Biotechnologia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mikrobiologii i Biotechnologii
Nauczyciel odpowiedzialny	Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Jolanta Karakulska <Jolanta.Karakulska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	15	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	7	5	0,5	0,29	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	7	10	1,0	0,29	zaliczenie
wykłady	W	7	15	1,5	0,42	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?	4
T-A-2	Szczepionki przyszłości.	2
T-A-3	Negatywne aspekty stosowania szczepionek.	2
T-A-4	Kalendarze szczepień.	2
		10
laboratoria
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	1
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	2
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	1
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	1
		5
wykłady
T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	3
T-W-2	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	2
T-W-3	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-4	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
T-W-5	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-W-6	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-W-7	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-A-2	Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.	20
		30
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	5
A-L-2	Udział w konsultacjach.	4
A-L-3	Interpretacja uzyskanych wyników i przygotowanie sprawozdania z zajęć laboratoryjnych.	6
		15
wykłady
A-W-1	Obecność na wykładach	15
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	10
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	20
		45

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2	Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S-C26_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	BT_1A_W17	—	—	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-6, T-W-5, T-L-1, T-L-3, T-L-4, T-L-2	M-1, M-2	S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S1-C20_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.	BT_1A_U04	—	—	C-1, C-5, C-4, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-L-1, T-L-3, T-L-2	M-1, M-2	S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-S-C26_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	BT_1A_K03	—	—	C-1, C-5, C-4, C-3, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-6, T-W-5, T-L-1, T-L-3, T-L-4, T-L-2	M-1, M-2	S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S-C26_W01 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S1-C20_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.	2,0
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-S-C26_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.

Literatura podstawowa

Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?	4
T-A-2	Szczepionki przyszłości.	2
T-A-3	Negatywne aspekty stosowania szczepionek.	2
T-A-4	Kalendarze szczepień.	2
		10

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	1
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	2
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	1
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	1
		5

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	3
T-W-2	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	2
T-W-3	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	2
T-W-4	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	2
T-W-5	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	2
T-W-6	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	2
T-W-7	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	2
		15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-A-2	Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.	20
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	5
A-L-2	Udział w konsultacjach.	4
A-L-3	Interpretacja uzyskanych wyników i przygotowanie sprawozdania z zajęć laboratoryjnych.	6
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Obecność na wykładach	15
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	10
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	20
		45

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BT_1A_BT-S-C26_W01	student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_W17	Posiada wiedzę na temat aktywności czynników patogennych oraz rozumie zasady regulacji odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej.
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-2	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-3	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-4	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-7	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-6	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-5	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BT_1A_BT-S1-C20_U01	Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U04	Posługuje się wiedzą z zakresu mikrobiologii i immunologii; analizuje mechanizmy warunkujące zjadliwość drobnoustrojów, potrafi scharakteryzować wybrane choroby zakaźne; analizuje funkcjonowanie układu odpornościowego; posiada umiejętność hodowli drobnoustrojów i stosowania odpowiednich technik diagnostycznych.
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-2	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-3	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-4	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-6	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-5	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BT_1A_BT-S-C26_K01	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_K03	Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych; ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka.
Cel przedmiotu	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programowe	T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-2	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
	T-W-3	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-4	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-7	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
	T-W-6	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-5	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,0	Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.