Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechatronika (S1)
Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Mechatronika | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wytrzymałość materiałów II | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawy matematyki, w tym podstawy z rachunku różniczkowego i całkowego |
| W-2 | Ukończony kurs mechaniki ogólnej - statyka |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na zginanie oraz zapoznanie z podstawowymi zasadami obliczeń wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych. |
| C-2 | Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na zginanie oraz ukształtowanie umiejętnosci prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złozonych, takich jak równoczesne zginanie i skręcanie lub równoczesne rozciąganie i zginanie. |
| C-3 | Praktyczne zapoznanie studentów z podstawowymi metodami doświadczalnych badań wytrzymałościowych materiałów, sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używanymi w badaniach urządzeniami i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Belki. Wykresy sił tnących i momentów zginających. | 1 |
| T-A-2 | Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyznaczanie dopuszczalnych obciążeń przy zadanym przekroju poprzecznym belki. Dobór przekroju belki przy zadanym obciążeniu. | 3 |
| T-A-3 | Wyznaczanie naprężeń stycznych przy zginaniu. | 1 |
| T-A-4 | Kolokwium nr 1. | 2 |
| T-A-5 | Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki. | 2 |
| T-A-6 | Obliczanie prętów na wyboczenie. | 1 |
| T-A-7 | Wytrzymałość złożona - równoczesne zginanie i skręcanie. | 2 |
| T-A-8 | Kolokwium nr 2. | 2 |
| T-A-9 | Metody energetyczne - wykorzystanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek. | 1 |
| 15 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Zajęcia wprowadzające i podstawowe przepisy BHP obowiązujące na ćwiczeniach laboratoryjnych z wytrzymałości materiałów | 1 |
| T-L-2 | Próba statyczna rozciągania metali | 2 |
| T-L-3 | Próba statyczna ściskania metali | 1 |
| T-L-4 | Próby udarności | 1 |
| T-L-5 | Próby ścinania | 1 |
| T-L-6 | Pomiary twardości | 1 |
| T-L-7 | Kolokwium nr 1 | 1 |
| T-L-8 | Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności | 1 |
| T-L-9 | Wyboczenie | 1 |
| T-L-10 | Pomiary naprężeń za pomocą tensometrów oporowych | 2 |
| T-L-11 | Badanie metali na zmęczenie | 1 |
| T-L-12 | Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella | 1 |
| T-L-13 | Kolokwium nr 2 | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Zginanie pręta prostego. Wykresy sił tnących i momentów zginających. | 2 |
| T-W-2 | Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. Dobór przekroju belki lub dobór dopuszczalnych obciążeń. | 3 |
| T-W-3 | Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym. | 2 |
| T-W-4 | Równanie różniczkowe osi ugiętej. | 3 |
| T-W-5 | Belki statycznie niewyznaczalne. | 2 |
| T-W-6 | Wyboczenie. | 3 |
| T-W-7 | Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. Ważniejsze hipotezy wytężeniowe. | 3 |
| T-W-8 | Wytrzymałość złożona. Równoczesne zginanie i skręcanie. Równoczesne zginanie i rozciąganie lub ściskanie. | 2 |
| T-W-9 | Energia sprężysta. Energia sprężysta dla prostych przypadków obciążenia pręta: rozciąganie lub ściskanie, ścinanie, skręcanie, zginanie. | 2 |
| T-W-10 | Układy liniowo-sprężyste. Energia sprężysta układów Clapeyrone'a. | 2 |
| T-W-11 | Twierdzenia o wzajemności prac i przemieszczeń. Twierdzenie Castigliano. | 2 |
| T-W-12 | Twierdzenie Menabrea-Castigliano i jego zastosowanie do rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. | 2 |
| T-W-13 | Zmęczenie materiału. | 1 |
| T-W-14 | Zaliczenie wykładów | 1 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 15 |
| A-A-2 | Przygotowanie do zajęć na podstawie wykładów i podanej literatury | 3 |
| A-A-3 | Przygotowanie prac domowych i doskonalenie swoich umiejętności poprzez samodzielne rozwiązywanie zadań z podanych zbiorów zadań i z innych żródeł | 4 |
| A-A-4 | Przygotowanie do sprawdzianów i kolokwiów | 3 |
| A-A-5 | Konsultacje | 1 |
| 26 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych | 15 |
| A-L-2 | Przygotowanie do zajęć, sprawdzianów i kolokwiów | 5 |
| A-L-3 | Opracowanie wyników i przygotowanie sprawozdań z przeprowadzonych badań | 6 |
| 26 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-W-2 | Przygotowanie do zajęć i pogłębianie wiadomości na podstawie podanej literatury i innych źródeł | 5 |
| A-W-3 | Konsultacje | 2 |
| A-W-4 | Przygotowanie do zaliczenia | 12 |
| 49 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykłady - metoda podająca - wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych |
| M-2 | Ćwiczenia audytoryjne - metoda praktyczna - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej |
| M-3 | Ćwiczenia laboratoryjne - metoda praktyczna: a) pokaz i omówienie próby wytrzymałościowej przez prowadzącego ćwiczenia, opracowywanie wyników przez studentów, b) pokaz i omówienie jednej próby, a dalsze badania wykonywane samodzielnie (lub w małych zespołach) przez studentów pod nadzorem prowadzącego |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Sprawdziany pisemne i odpowiedzi ustne na ćwiczeniach laboratoryjnych |
| S-2 | Ocena formująca: Prace domowe oraz sprawdziany pisemne i odpowiedzi ustne na ćwiczeniach audytoryjnych |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Sprawozdania pisemne z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych oraz dwa pisemne kolokwia |
| S-4 | Ocena podsumowująca: Pisemne sprawdziany na ćwiczeniach audytoryjnych i dwa pisemne kolokwia |
| S-5 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie wykładów składa się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ME_1A_C07_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych belek oraz analiz wytrzymałościowych prętów na wyboczenie, a także wiedzę umożliwiającą przeprowadzenie analiz wytrzymałościowych dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej, takich jak: równoczesne zginanie i skręcanie lub równoczesne rozciąganie i zginanie. | ME_1A_W04, ME_1A_W07, ME_1A_W03 | — | — | C-1 | T-A-2, T-A-5, T-A-6, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-A-1, T-A-3, T-A-7, T-A-9 | M-1 | S-5 |
| ME_1A_C07_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | ME_1A_W04, ME_1A_W09, ME_1A_W03 | — | — | C-3 | T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12 | M-3 | S-1, S-3 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ME_1A_C07_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na zginanie oraz powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej, takich jak: równoczesne zginanie i skręcanie lub równoczesne rozciąganie i zginanie. Powinien umieć przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. | ME_1A_U04, ME_1A_U08, ME_1A_U09, ME_1A_U13 | — | — | C-2 | T-A-2, T-A-5, T-A-6, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-A-1, T-A-3, T-A-7, T-A-9 | M-2 | S-4 |
| ME_1A_C07_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęc student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń i powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniowac cel ich przeprowadzania. | ME_1A_U01 | — | — | C-3 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12 | M-3 | S-1, S-3 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ME_1A_C07_K01 Kształtowanie postawy studenta w celu uzyskania świadomości konieczności ciągłego rozwoju osobistego. Student nabędzie świadomość konieczności prowadzenia analiz wytrzymałościowych projektowanych konstrukcji. | ME_1A_K01 | — | — | C-1, C-2, C-3 | T-A-2, T-A-5, T-A-6, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-A-1, T-A-3, T-A-7, T-A-9 | M-1, M-2, M-3 | S-5 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ME_1A_C07_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych belek oraz analiz wytrzymałościowych prętów na wyboczenie, a także wiedzę umożliwiającą przeprowadzenie analiz wytrzymałościowych dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej, takich jak: równoczesne zginanie i skręcanie lub równoczesne rozciąganie i zginanie. | 2,0 | - Student nie potrafi zdefiniować takich pojęć, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Nie zna zasady superpozycji. - Nie potrafi zdefiniować warunków wytrzymałościowych dla prętów zginanych - belek. - Nie potrafi zdefiniować układu statycznie wyznaczalnego. - Nie potrafi odróżnić układu statycznie wyznaczalnego od statycznie niewyznaczalnego. - Nie potrafi opisać zjawiska wyboczenia. - Nie potrafi zdefiniować pojęcia naprężenie zredukowane. - Nie potrafi zdefiniować układu liniowo-sprężystego. |
| 3,0 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Zna zasadę superpozycji. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów zginanych belek. - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny i statycznie niewyznaczalny. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. - Potrafi zdefiniować pojęcie naprężenie zredukowane. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty. | |
| 3,5 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Zna zasadę superpozycji. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów zginanych (belek). - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny i statycznie niewyznaczalny. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od wyboczenia niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. | |
| 4,0 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów zginanych (belek). - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny i statycznie niewyznaczalny. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki i wyjaśnić w jaki sposób oblicza się ugięcie i kąt obrotu przekroju belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od wyboczenia niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. Potrafi wyjaśnić różnicę między smukłością pręta, a smukłością graniczną. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału. - Potrafi zdefiniować pojęcia: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężeń zachodzi konieczność obliczania naprężeń zredukowanych. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe i potrafi wymienić kilka znanych hipotez Potrafi opisać hipotezę Hubera-Misesa. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. | |
| 4,5 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów zginanych (belek). - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny i statycznie niewyznaczalny. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. Potrafi wyjąśnić takie pojęcia, jak: główne osie bezwładności, główne centralne osie bezwładności, główne momenty bezwładności, główne centralne momenty bezwładności. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki i wyjaśnić w jaki sposób oblicza się ugięcie i kąt obrotu przekroju belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od wyboczenia niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. Potrafi wyjaśnić różnicę między smukłością pręta, a smukłością graniczną. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału i efekt karbu. - Potrafi zdefiniować pojęcia: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężeń zachodzi konieczność obliczania naprężeń zredukowanych. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe i potrafi wymienić kilka znanych hipotez Potrafi opisać takie hipotezy, jak: hipoteza Hubera-Misesa, hipoteza Treski-Coulomba, hipoteza de Saint-Venanta - Grashofa. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. | |
| 5,0 | - Student potrafi zdefiniować takie pojęcia, jak: wytrzymałość materiału, naprężenie, odkształcenie. - Zna zasadę superpozycji i potrafi podać przykłady jej wykorzystania. - Potrafi zdefiniować warunki wytrzymałościowe dla prętów zginanych (belek). - Potrafi zdefiniować układ statycznie wyznaczalny i statycznie niewyznaczalny. - Zna ogólne zasady rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych. - Potrafi wyjaśnić takie pojęcia, jak: główne osie bezwładności, główne centralne osie bezwładności, główne momenty bezwładności, główne centralne momenty bezwładności. - Potrafi napisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki i wyjaśnić w jaki sposób oblicza się ugięcie i kąt obrotu przekroju belki. - Potrafi opisać zjawisko wyboczenia. Potrafi odróżnić wyboczenie sprężyste od wyboczenia niesprężystego. Zna kryterium wystąpienia wyboczenia sprężystego. Potrafi wyjaśnić różnicę między smukłością pręta, a smukłością graniczną. - Potrafi opisać zjawisko zmęczenia materiału i efekt karbu. - Potrafi zdefiniować pojęcia: wytężenie materiału i naprężenie zredukowane. - Potrafi wyjaśnić dla jakich stanów naprężeń zachodzi konieczność obliczania naprężeń zredukowanych. - Potrafi wyjaśnić do czego służą hipotezy wytężeniowe i potrafi wymienić kilka znanych hipotez Potrafi opisać takie hipotezy, jak: hipoteza Hubera-Misesa, hipoteza Treski-Coulomba, hipoteza de Saint-Venanta - Grashofa. Potrafi wyjaśnić w jakich przypadkach stosuje poszczególne ww. hipotezy. - Potrafi zdefiniować układ liniowo-sprężysty i podać przykład takiego układu. | |
| ME_1A_C07_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania. | 2,0 | - Student nie potrafi zdefiniować wskaźników wytrzymałościowych i innych wielkości wyznaczanych w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Nie potrafi opisać sposobu i warunków przeprowadzania badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. |
| 3,0 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. | |
| 3,5 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi poprawnie opracować wyniki badań. | |
| 4,0 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań i prowadzić dyskusję o uzyskanych wynikach. | |
| 4,5 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań i prowadzić dyskusję o uzyskanych wynikach. - Potrafi uzasadnić potrzebę przeprowadzania danej próby (danego badania) dla rzeczywistego układu. | |
| 5,0 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek do badań oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objętych programem ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować wyniki badań i prowadzić dyskusję o uzyskanych wynikach. - Potrafi uzasadnić potrzebę przeprowadzania danej próby (danego badania) dla rzeczywistego układu. - Potrafi omówić wpływ niestarannego - niezgodnego z normami przygotowania próbek i urządzeń pomiarowych do badań i niestarannego - niezgodnego z normami wykonania badań na wynik próby (pomiaru). |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ME_1A_C07_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na zginanie oraz powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla wybranych zagadnień wytrzymałości złożonej, takich jak: równoczesne zginanie i skręcanie lub równoczesne rozciąganie i zginanie. Powinien umieć przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. | 2,0 | - Student nie potrafi wyznaczyć sił wewnętrznych w prętach zginanych. - Student nie potrafi rozwiązać prostych statycznie wyznaczalnych układów prętowych pracujących na zginanie. |
| 3,0 | - Student potrafi wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych w prętach: ściskanych, rozciąganych, skręcanych i zginanych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów zginanych (belek). - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. | |
| 3,5 | - Student potrafi wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych w prętach: ściskanych, rozciąganych, skręcanych i zginanych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów zginanych (belek). - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. | |
| 4,0 | - Student potrafi wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych w prętach: ściskanych, rozciąganych, skręcanych i zginanych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów zginanych - belek. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. - Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. | |
| 4,5 | - Student potrafi wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych w prętach: ściskanych, rozciąganych, skręcanych i zginanych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów zginanych (belek). - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów poddanych obciążeniom złożonym w przypadku równoczesnego zginania i skręcania lub równoczesnego zginania i rozciągania. -- Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. | |
| 5,0 | - Student potrafi wyznaczyć rozkład sił wewnętrznych w prętach: ściskanych, rozciąganych, skręcanych i zginanych. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów zginanych (belek). - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie. - Potrafi przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe dla prętów poddanych obciążeniom złożonym w przypadku równoczesnego zginania i skręcania lub równoczesnego zginania i rozciągania. - Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę uzyskanego rozwiązania. - Potrafi wskazać słaby punkt - słabe ogniwo analizowanego układu i potrafi zaproponować sposób jego eliminacji. | |
| ME_1A_C07_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęc student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń i powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniowac cel ich przeprowadzania. | 2,0 | |
| 3,0 | - Student potrafi poprawnie zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane w czasie prowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych. - Potrafi opisać zasadę pomiaru, sposób przygotowania próbek oraz warunki i sposób przeprowadzenia badań (wykonania prób) objetych programem ćwiczeń laboratoryjnych. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| ME_1A_C07_K01 Kształtowanie postawy studenta w celu uzyskania świadomości konieczności ciągłego rozwoju osobistego. Student nabędzie świadomość konieczności prowadzenia analiz wytrzymałościowych projektowanych konstrukcji. | 2,0 | |
| 3,0 | Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2011, t. 1 i t. 2
- Orłoś Z., Doświdczalna analiza odkształceń i naprężeń, WNT, Warszawa, 1977
- Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1998
- Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
- ...., Polskie Normy, 2022, aktualnie obowiązujące
Literatura dodatkowa
- Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986, t. 1 i t. 2
- Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1997