Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechatronika (S1)

Sylabus przedmiotu Dynamika układów mechanicznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mechatronika
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Dynamika układów mechanicznych
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechatroniki
Nauczyciel odpowiedzialny Krzysztof Marchelek <Krzysztof.Marchelek@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Marcin Chodźko <Marcin.Chodzko@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 7 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA7 15 1,00,30zaliczenie
laboratoriaL7 15 1,00,26zaliczenie
wykładyW7 30 2,00,44zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wymaga się, by student posiadał ugruntowane wiadomości z zakresu matematyki i mechaniki.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaznajomienie studentów z teoretycznymi podstawami modelowania dynamiki układów mechanicznych.
C-2Zwrócenie uwagi studentów na praktyczny aspekt i mozność wykorzystania poznawanych modeli teoretycznych w aplikacjach inżynierskich.
C-3Wykształcenie w studencie świadomości potrzeby samodzielnej pracy w celu doskonalenia nabywanych umiejętności rozwiązywania problemów inżynierskich.
C-4Zaznajomienie studentów z praktycznymi metodami określania własciwości dynamicznych obiektów mechanicznych.
C-5Zapoznanie studentów z aparaturą pomiarową stosowaną do dokonywania pomiarów drgań.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Zadania w zakresie układania równań ruchu układów mechanicznych różnymi metodami.4
T-A-2Drgania swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody zadania.4
T-A-3Minimalizacja drgań układów mechanicznych - zadania.2
T-A-4Wyznaczanie wartości własnych i wektorów własnych układów o wielu stopniach swobody.5
15
laboratoria
T-L-1Podstawy pomiarów drgań mechanicznych.2
T-L-2Badania układów o jednym stopniu swobody.2
T-L-3Badania układów o dwóch stopniach swobody.2
T-L-4Dobór eliminatora drgań do układu o jednym stopniu swobody.2
T-L-5Metody identyfikacji parametrów modeli układów mechanicznych.2
T-L-6Eksperyment modalny dla układu o wielu stoniach swobody.5
15
wykłady
T-W-1Zasady budowy modeli fizycznych. Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzy. Zasada prac przygotowanych.6
T-W-2Metody układania równań ruchu. Równanie Lagrange’a II rodzaju. Metoda sił i metoda przemieszczeń.4
T-W-3Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody. Modelowanie tłumienia. Analiza rezonansowa.4
T-W-4Operatorowa funkcja przejścia układu o jednym stopniu swobody. Minimalizacja drgań układów mechanicznych. Wibroizolacja układu mechanicznego.6
T-W-5Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne układów o wielu stopniach swobody.4
T-W-6Modele modalne układów o wielu stopniach swobody.6
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Praca własna10
25
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Praca własna10
25
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2Konsultacje.5
A-W-3Studiowanie literatury.5
A-W-4Przygotowywanie się do zaliczenia.5
A-W-5Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.5
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny.
M-2Ćwiczenia przedmiotowe.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne z zakresu podstaw teoretycznych.
S-2Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne sprawdzające umiejętnośc rozwiązywania zadań rachunkowych.
S-3Ocena podsumowująca: Raporty z badań laboratoryjnych.
S-4Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ME_1A_C08-1_W01
Student powinien zostać zaznajomiony z podstawami teoretycznymi modelowania właściwości dynamicznych maszyn.
ME_1A_W01, ME_1A_W05C-1, C-2T-A-2, T-A-4, T-A-1, T-A-3, T-W-1, T-W-2, T-W-5, T-W-6, T-W-4, T-W-3M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ME_1A_C08-1_U01
W wyniku uczestnictwa w zajęciach student powinien nabyć umiejętności z zakresu formułowania oraz rozwiązywania zadań teoretycznych z zakresu dynamiki układów mechanicznych. Powinien również umieć się posługiwać pojęciami z tej dziedziny.
ME_1A_U07, ME_1A_U09C-2, C-4T-A-2, T-A-4, T-A-1, T-A-3, T-W-1, T-W-2, T-W-5, T-W-6, T-W-4, T-W-3M-2S-2
ME_1A_C08-1_U02
Student powinien potrafić dobrać elementy toru pomiarowego, określić parametry przetworników pomiarowych i dokonac prostego pomiaru drgań.
ME_1A_U07, ME_1A_U08, ME_1A_U09C-5, C-4T-L-5, T-L-4, T-L-2, T-L-6, T-L-3, T-L-1M-3S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ME_1A_C08-1_K01
Zamierzonym efektem jest umotywowanie studenta do samodzielnej pracy oraz ugruntowywania zdobytej wiedzy przez rozwiązywanie dużej liczby zadań (nabycie wprawy w posługiwaniu się narzędziami obliczeniowymi).
ME_1A_K01C-3T-L-5, T-L-4, T-L-2, T-L-6, T-L-3, T-L-1M-3, M-2, M-1S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ME_1A_C08-1_W01
Student powinien zostać zaznajomiony z podstawami teoretycznymi modelowania właściwości dynamicznych maszyn.
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ME_1A_C08-1_U01
W wyniku uczestnictwa w zajęciach student powinien nabyć umiejętności z zakresu formułowania oraz rozwiązywania zadań teoretycznych z zakresu dynamiki układów mechanicznych. Powinien również umieć się posługiwać pojęciami z tej dziedziny.
2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
3,0Wykonuje zlecone czynności praktyczne lecz z pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
3,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
4,0Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur obliczeniowych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
4,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
5,0Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi.
ME_1A_C08-1_U02
Student powinien potrafić dobrać elementy toru pomiarowego, określić parametry przetworników pomiarowych i dokonac prostego pomiaru drgań.
2,0Student nie jest w stanie samodzielnie wykonać zleconych czynności.
3,0Student wykonuje poprawnie zlecone czynności. Nie potrafi wyciągnąc wniosków na podstawie swoich czynności. Słownictwo stosuje niewłaściwe lub z licznymi pomyłkami.
3,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
4,0Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków. Stosuje własciwa terminologię.
4,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
5,0Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ME_1A_C08-1_K01
Zamierzonym efektem jest umotywowanie studenta do samodzielnej pracy oraz ugruntowywania zdobytej wiedzy przez rozwiązywanie dużej liczby zadań (nabycie wprawy w posługiwaniu się narzędziami obliczeniowymi).
2,0
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Jednak wykazuje braki w tej wiedzy i nie potrafi jej analizować.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Zbigniew Osiński, Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980
  2. Zdzisław Parszewski, Drgania i dynamika maszyn, WNT, Warszawa, 1982
  3. Czesław Cempel, Drgania mechaniczne – wprowadzenie, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1982
  4. Stanisław Woroszył, Przykłady i zadania z teorii drgań, PWN, Warszawa, 1976
  5. Jakub Gutenbaum, Matematyczne modelowanie systemów, PWN, Warszawa, 1987
  6. Zbigniew Osiński, Zbiór zadań z teorii drgań, PWN, Warszawa, 1987
  7. Krzysztof Marchelek, Stefan Berczyński, Drgania mechaniczne – zbiór zadań z rozwiązaniami, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1986
  8. Józef Giergiel, Drgania mechaniczne, Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2000
  9. Jak Kruszewski, Edmund Wittbrodt, Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym. Tom 1, Zagadnienia liniowe., WNT, Warszawa, 1992

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Zadania w zakresie układania równań ruchu układów mechanicznych różnymi metodami.4
T-A-2Drgania swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody zadania.4
T-A-3Minimalizacja drgań układów mechanicznych - zadania.2
T-A-4Wyznaczanie wartości własnych i wektorów własnych układów o wielu stopniach swobody.5
15

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Podstawy pomiarów drgań mechanicznych.2
T-L-2Badania układów o jednym stopniu swobody.2
T-L-3Badania układów o dwóch stopniach swobody.2
T-L-4Dobór eliminatora drgań do układu o jednym stopniu swobody.2
T-L-5Metody identyfikacji parametrów modeli układów mechanicznych.2
T-L-6Eksperyment modalny dla układu o wielu stoniach swobody.5
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zasady budowy modeli fizycznych. Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzy. Zasada prac przygotowanych.6
T-W-2Metody układania równań ruchu. Równanie Lagrange’a II rodzaju. Metoda sił i metoda przemieszczeń.4
T-W-3Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody. Modelowanie tłumienia. Analiza rezonansowa.4
T-W-4Operatorowa funkcja przejścia układu o jednym stopniu swobody. Minimalizacja drgań układów mechanicznych. Wibroizolacja układu mechanicznego.6
T-W-5Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne układów o wielu stopniach swobody.4
T-W-6Modele modalne układów o wielu stopniach swobody.6
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Praca własna10
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Praca własna10
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2Konsultacje.5
A-W-3Studiowanie literatury.5
A-W-4Przygotowywanie się do zaliczenia.5
A-W-5Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.5
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięME_1A_C08-1_W01Student powinien zostać zaznajomiony z podstawami teoretycznymi modelowania właściwości dynamicznych maszyn.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówME_1A_W01Ma wiedzę z matematyki, fizyki i chemii na poziomie wyższym niezbędnym do ilościowego opisu i analizy problemów oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów.
ME_1A_W05Orientuje się w obecnym stanie oraz trendach rozwojowych w obszarach elektroniki, informatyki i budowy maszyn.
Cel przedmiotuC-1Zaznajomienie studentów z teoretycznymi podstawami modelowania dynamiki układów mechanicznych.
C-2Zwrócenie uwagi studentów na praktyczny aspekt i mozność wykorzystania poznawanych modeli teoretycznych w aplikacjach inżynierskich.
Treści programoweT-A-2Drgania swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody zadania.
T-A-4Wyznaczanie wartości własnych i wektorów własnych układów o wielu stopniach swobody.
T-A-1Zadania w zakresie układania równań ruchu układów mechanicznych różnymi metodami.
T-A-3Minimalizacja drgań układów mechanicznych - zadania.
T-W-1Zasady budowy modeli fizycznych. Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzy. Zasada prac przygotowanych.
T-W-2Metody układania równań ruchu. Równanie Lagrange’a II rodzaju. Metoda sił i metoda przemieszczeń.
T-W-5Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne układów o wielu stopniach swobody.
T-W-6Modele modalne układów o wielu stopniach swobody.
T-W-4Operatorowa funkcja przejścia układu o jednym stopniu swobody. Minimalizacja drgań układów mechanicznych. Wibroizolacja układu mechanicznego.
T-W-3Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody. Modelowanie tłumienia. Analiza rezonansowa.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne z zakresu podstaw teoretycznych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadaną wiedzę wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięME_1A_C08-1_U01W wyniku uczestnictwa w zajęciach student powinien nabyć umiejętności z zakresu formułowania oraz rozwiązywania zadań teoretycznych z zakresu dynamiki układów mechanicznych. Powinien również umieć się posługiwać pojęciami z tej dziedziny.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówME_1A_U07Potrafi przygotować proste programy komputerowe, programy dla urządzeń sterowanych numerycznie, sterowników programowalnych (PLC) oraz innych wybranych układów mikroprocesorowych.
ME_1A_U09Potrafi rozwiązywać zadania inżynierskie metodami analitycznymi, symulacyjnymi i za pomocą eksperymentu.
Cel przedmiotuC-2Zwrócenie uwagi studentów na praktyczny aspekt i mozność wykorzystania poznawanych modeli teoretycznych w aplikacjach inżynierskich.
C-4Zaznajomienie studentów z praktycznymi metodami określania własciwości dynamicznych obiektów mechanicznych.
Treści programoweT-A-2Drgania swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody zadania.
T-A-4Wyznaczanie wartości własnych i wektorów własnych układów o wielu stopniach swobody.
T-A-1Zadania w zakresie układania równań ruchu układów mechanicznych różnymi metodami.
T-A-3Minimalizacja drgań układów mechanicznych - zadania.
T-W-1Zasady budowy modeli fizycznych. Stopnie swobody i współrzędne uogólnione. Więzy. Zasada prac przygotowanych.
T-W-2Metody układania równań ruchu. Równanie Lagrange’a II rodzaju. Metoda sił i metoda przemieszczeń.
T-W-5Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne układów o wielu stopniach swobody.
T-W-6Modele modalne układów o wielu stopniach swobody.
T-W-4Operatorowa funkcja przejścia układu o jednym stopniu swobody. Minimalizacja drgań układów mechanicznych. Wibroizolacja układu mechanicznego.
T-W-3Swobodne i wymuszone drgania liniowych układów o jednym stopniu swobody. Modelowanie tłumienia. Analiza rezonansowa.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia przedmiotowe.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne sprawdzające umiejętnośc rozwiązywania zadań rachunkowych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich.
3,0Wykonuje zlecone czynności praktyczne lecz z pomyłkami. Nie stosuje poprawnych pojęć. Jego wnioski świadczą o nieopanowaniu do końca materiału teoretycznego.
3,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
4,0Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur obliczeniowych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków.
4,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
5,0Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięME_1A_C08-1_U02Student powinien potrafić dobrać elementy toru pomiarowego, określić parametry przetworników pomiarowych i dokonac prostego pomiaru drgań.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówME_1A_U07Potrafi przygotować proste programy komputerowe, programy dla urządzeń sterowanych numerycznie, sterowników programowalnych (PLC) oraz innych wybranych układów mikroprocesorowych.
ME_1A_U08Potrafi dobrać narzędzia pomiarowe, zaplanować i przeprowadzić badania doświadczalne oraz zinterpretować i ocenić uzyskane wyniki.
ME_1A_U09Potrafi rozwiązywać zadania inżynierskie metodami analitycznymi, symulacyjnymi i za pomocą eksperymentu.
Cel przedmiotuC-5Zapoznanie studentów z aparaturą pomiarową stosowaną do dokonywania pomiarów drgań.
C-4Zaznajomienie studentów z praktycznymi metodami określania własciwości dynamicznych obiektów mechanicznych.
Treści programoweT-L-5Metody identyfikacji parametrów modeli układów mechanicznych.
T-L-4Dobór eliminatora drgań do układu o jednym stopniu swobody.
T-L-2Badania układów o jednym stopniu swobody.
T-L-6Eksperyment modalny dla układu o wielu stoniach swobody.
T-L-3Badania układów o dwóch stopniach swobody.
T-L-1Podstawy pomiarów drgań mechanicznych.
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Raporty z badań laboratoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie jest w stanie samodzielnie wykonać zleconych czynności.
3,0Student wykonuje poprawnie zlecone czynności. Nie potrafi wyciągnąc wniosków na podstawie swoich czynności. Słownictwo stosuje niewłaściwe lub z licznymi pomyłkami.
3,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 3,0 a 4,0.
4,0Poprawnie wykonuje zlecone działania lecz wymaga stałego nadzoru i zwracania uwagi na istotne elementy procedur badawczych. Ma trudności z wyciąganiem właściwych wniosków. Stosuje własciwa terminologię.
4,5Umiejętności pośrednie pomiędzy tymi ocenianymi na 4,0 a 5,0
5,0Poprawnie wykonuje zlecone działania, posługuje się poprawnymi sformułowaniami i pojęciami. Wyciąga logiczne wnioski i zna ograniczenia stosowanych narzędzi.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięME_1A_C08-1_K01Zamierzonym efektem jest umotywowanie studenta do samodzielnej pracy oraz ugruntowywania zdobytej wiedzy przez rozwiązywanie dużej liczby zadań (nabycie wprawy w posługiwaniu się narzędziami obliczeniowymi).
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówME_1A_K01Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się celem utrzymania poziomu i podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych.
Cel przedmiotuC-3Wykształcenie w studencie świadomości potrzeby samodzielnej pracy w celu doskonalenia nabywanych umiejętności rozwiązywania problemów inżynierskich.
Treści programoweT-L-5Metody identyfikacji parametrów modeli układów mechanicznych.
T-L-4Dobór eliminatora drgań do układu o jednym stopniu swobody.
T-L-2Badania układów o jednym stopniu swobody.
T-L-6Eksperyment modalny dla układu o wielu stoniach swobody.
T-L-3Badania układów o dwóch stopniach swobody.
T-L-1Podstawy pomiarów drgań mechanicznych.
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne.
M-2Ćwiczenia przedmiotowe.
M-1Wykład informacyjny.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Raporty z badań laboratoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Jednak wykazuje braki w tej wiedzy i nie potrafi jej analizować.
3,5
4,0
4,5
5,0