ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2022/2023 / Wydział Ekonomiczny / Ekonomia (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Ekonomiczny - Ekonomia (N1)

Sylabus przedmiotu Ekonometria:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Ekonomia
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	licencjat
Obszary studiów	charakterystyki PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Ekonometria
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Zastosowań Matematyki w Ekonomii
Nauczyciel odpowiedzialny	Katarzyna Cheba <Katarzyna.Cheba@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Jadwiga Zaród <Jadwiga.Zarod@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	3	15	2,4	0,50	zaliczenie
wykłady	W	3	15	1,6	0,50	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana znajomość podstawowych zagadnień z matematyki, statystyki opisowej, a także ogólna wiedza ekonomiczna.
W-2	Wymagana umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym Excel.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Wykształcenie umiejętności konstruowania oraz oceny liniowych i nieliniowych modeli ekonometrycznych.
C-2	Zdobycie praktycznych umiejętności zastosowania metod ekonometrycznych w praktyce z wykorzystaniem pakietów statystycznych Statgraphics, Statistica oraz z arkusza kalkulacyjnego Excel.
C-3	Przyswojenie wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. Interpretowanie danych wynikających z programowania matematycznego.
C-4	Uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu stosowania metod ekonometrycznych w badaniu prawidłowości występujących w zjawiskach zachodzących w gospodarce.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Budowa modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Zapis hipotezy modelowej na podstawie opisu zależności pomiędzy zmiennymi.	1
T-L-2	Wybór zmiennych objaśniających do modelu ekonometrycznego – metoda Hellwiga.	1
T-L-3	Sprawdzian dotyczący budowy modelu ekonometrycznego, klasyfikacji zmiennych, klasyfikacji modeli, metody Hellwiga.	2
T-L-4	Estymacja i weryfikacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z dwiema (lub więcej) zmiennymi objaśniającym (postać liniowa, potęgowa). Wykorzystanie Excela i programu Statistica.	2
T-L-5	Estymacja i weryfikacja modeli trendu (postać liniowa, wykładnicza) oraz modeli szeregów czasowych ze stałą i relatywnie stałą sezonowoscią. Wykorzystanie Excela i programu Statistica.	2
T-L-6	Kolokwium z estymacji i weryfikacji modeli ekonometrycznych z dwiema (lub więcej) zmienymi objaśniającymi oraz modeli szeregów czasowych.	1
T-L-7	Budowa modeli decyzyjnych. Rozwiazywanie zadań programowania liniowego metodą geometryczną.	2
T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).	2
T-L-9	Kolokwium z metod rozwiązywania zadań programowania liniowego.	2
		15
wykłady
T-W-1	Sfery zastosowań matematyki w ekonomii. Związki ekonometrii z innymi naukami.	1
T-W-2	Model ekonometryczny i jego struktura. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli, etapy procesu modelowania ekonometrycznego.	1
T-W-3	Wyznaczanie parametrów strukturalnych jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z wieloma zmiennymi objaśniajacymi metodą najmniejszych kwadratów. Ocena jakości modelu (miary dobroci dopoasowania modelu, badanie istotności parametrów strukturalnych modelu, badanie autokorelacji składnika losowego).	2
T-W-4	Ekonometryczne modelowanie szeregów czasowych – modele trendu (liniowy, wykładniczy), modele szeregów czasowych z wahaniami sezonowymi.	4
T-W-5	Model decyzyjny i jego struktura. Model decyzyjny a model ekonometryczny. Przykłady programów liniowych – zapis modelu decyzyjnego dla przykładowych programów.	2
T-W-6	Metody rozwiązywania zadań programowania liniowego - metoda geometryczna i metoda simpleks.	4
T-W-7	Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego Excel (dodatek Solver) do rozwiązywania zadań programowania liniowego metodą simpleks.	1
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowanie do zajęć.	14
A-L-3	Studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-L-4	Przygotowanie do zaliczenia.	10
A-L-5	Odrabianie prac domowych.	11
		60
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-W-3	Przygotowanie do egzaminu.	13
A-W-4	Uczestnictwo w egzaminie.	2
		40

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładu w formie pisemnej zawierający zagadnienia teoretyczne oraz zadania do samodzielnego rozwiązania.
S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
S-3	Ocena formująca: Sprawdzenie wyników prac domowych rozwiązanych samodzielnie i w zespole mające na celu identyfikację braków w wiedzy i umiejętnościach studenta.
S-4	Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie ocen pochodzących ze sprawdzianu i kolokwiów, prac domowych oraz aktywności na zajęciach.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
E_1A_B08_W01 Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych oraz zna etapy procesu ekonometrycznego modelowania.	E_1A_W01, E_1A_W07, E_1A_W06	—	C-3, C-4	T-L-1, T-L-2, T-L-6, T-L-3, T-W-2, T-W-1	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3, S-4
E_1A_B08_W02 Student zna popularne pakiety statystyczne i wie jak wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.	E_1A_W01, E_1A_W07, E_1A_W06	—	C-1	T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-W-7	M-1, M-2	S-2, S-3
E_1A_B08_W03 Student posiada wiedzę o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych.	E_1A_W01, E_1A_W03, E_1A_W07, E_1A_W06	—	C-3	T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-W-5, T-W-7, T-W-6	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
E_1A_B08_U01 Student potrafi, zastosować odpowiednie metody i narzędzia ekonometryczne oraz interpretować wyniki przeprowadzonych badań, a także odnieść je do praktyki gospodarczej.	E_1A_U01, E_1A_U02, E_1A_U03, E_1A_U11, E_1A_U12	—	C-1	T-L-1, T-L-4, T-L-5, T-W-3	M-1, M-2	S-1, S-2
E_1A_B08_U02 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne.	E_1A_U01, E_1A_U02, E_1A_U03, E_1A_U07, E_1A_U08, E_1A_U09, E_1A_U12, E_1A_U21	—	C-3	T-L-8, T-W-5, T-W-6	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
E_1A_B08_K01 Student opanował zasady samodzielnego rozwiązywania problemów	E_1A_K01, E_1A_K04	—	C-1	T-L-4, T-L-5, T-L-8	M-2	S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
E_1A_B08_W01 Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych oraz zna etapy procesu ekonometrycznego modelowania.	2,0	Student nie zna roli i miejsca ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, nie zna etapów ekonometrycznego modelowania.
	3,0	Student słabo zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna tylko niektóre etapy ekonometrycznego modelowania.
	3,5	Student słabo zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna większość etapów ekonometrycznego modelowania.
	4,0	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna tylko niektóre etapy ekonometrycznego modelowania.
	4,5	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna etapy ekonometrycznego modelowania.
	5,0	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna etapy ekonometrycznego modelowania i potrafi dokonać ich analizy.
E_1A_B08_W02 Student zna popularne pakiety statystyczne i wie jak wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.	2,0	Student nie zna pakietów statystycznych i nie wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej
	3,0	Student poprawnie zna kilka modułów poznanych pakietów statystycznych i wie (z pomocą prowadzącego zajęcia) w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	3,5	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie (z pomocą prowadzącego zajęcia) w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania (wskazanych przez prowadzącego zajęcia) zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	4,0	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania (wskazanych przez prowadzącego zajęcia) zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	4,5	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania samodzielnie zaproponowanych zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej
	5,0	Student potrafi samodzielnie zaproponować zastosowanie odpowiednich narzędzi ekonometrycznych, umie ocenić ich przydatność do badania prawidłowości w zakresie badania zjawisk społeczno-gospodarczych, wie jak posługiwać się wszystkimi modułami poznanych pakietów statystycznych
E_1A_B08_W03 Student posiada wiedzę o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych.	2,0	Student nie posiada wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych.
	3,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu niektórych modeli decyzyjnych z pomocą nauczyciela umie wskazać metodę ich rozwiązania.
	3,5	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i zna metodę graficzną.
	4,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i zna metody ich rozwiązywania (metoda graficzna i algorytm simpleks).
	4,5	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania (metoda graficzna i algorytm simpleks), ale przy interpretacji wyników wymaga pomocy nauczyciela.
	5,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania i samodzielnie umie dokonać interpretacji wyników.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
E_1A_B08_U01 Student potrafi, zastosować odpowiednie metody i narzędzia ekonometryczne oraz interpretować wyniki przeprowadzonych badań, a także odnieść je do praktyki gospodarczej.	2,0	Student nie umie wykorzystać do ekonometrycznego modelowania pakietów statystycznych.
	3,0	Student potrafi wykorzystać do ekonometrycznego modelowania zaproponowane na zajęciach pakiety statystyczne tylko z pomocą prowadzącego zajęcia.
	3,5	Student potrafi wykorzystać do ekonometrycznego modelowania zaproponowane na zajęciach niektóre pakiety statystyczne.
	4,0	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystyczne do ekonometrycznego modelowania.
	4,5	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystycznedo ekonometrycznego modelowania. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki z pomocą nauczyciela.
	5,0	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystyczne do ekonometrycznego modelowania. Potrafi zinterpretować samodzielnie otrzymane wyniki oraz dokonać ich prezentacji.
E_1A_B08_U02 Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne.	2,0	Student nie potrafi konstruować modeli decyzyjnych.
	3,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne.
	3,5	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej.
	4,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks.
	4,5	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks. Potrafi dokonać interpretacji z pomocą nauczyciela.
	5,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks. Potrafi samodzielnie dokonać interpretacji uzysaknaych rozwiązań.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
E_1A_B08_K01 Student opanował zasady samodzielnego rozwiązywania problemów	2,0	Student nie opanował zasad samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych
	3,0	Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie ekonometryczne, a z pomocą nauczyciela zorganizować grupową prezentację.
	3,5	Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie ekonometryczne i zorganizować grupową prezentację.
	4,0	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prrezentację, z pomocą nauczyciela identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu i dokonać wstępnej analizy uzyskanych wyników.
	4,5	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, a także dokonać wszechstronnej analizy uzyskanych wyników.
	5,0	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, dokonać wszechstronnej analizy uzyskanych wyników, wykorzystać wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych.

Literatura podstawowa

Hozer J. (red.), Ekonometria, Katedra Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Szczecińskiego, Stowarzyszenie Pomoc i Rozwój, Szczecin, 1997
Kukuła K. (red.), Wprowadzenie do ekonometrii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009
Hozer J. (red.), Ekonometria stosowana w zadaniach, Katedra Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Szczecińskiego, Stowarzyszenie Pomoc i Rozwój, Szczecin, 2006, drugie
Kukuła K. (red.), Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007, drugie
Nowak E., Zarys metod ekonometrii. Zbiór zadań, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002, trzecie
Stock J.H., Watson M.W., Introduction to Econometrics, Pearson Education, Inc., New Jersey, 2015, trzecie, https://www.academia.edu/45070819/Introduction_to_Econometrics
Kukuła K. (red.), Badania operacyjne w przykładach i zadaniach, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2014, szóste
Bąk I., Markowicz I., Mojsiewicz M., Wawrzyniak K., Wzory i tablice. Metody statystyczne i ekonometryczne, CeDeWu, Warszawa, 2019, drugie
Bąk I., Markowicz I., Mojsiewicz M., Wawrzyniak K., Formulas and Tables. Statistical and Econometric Methods, CeDeWu, Warszawa, 2021

Literatura dodatkowa

Szapiro T. (red), Decyzje menedżerskie z Excelem, PWE, Warszawa, 2000
Maddala G.S., Ekonometria, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2008, drugie
Sobczyk M., Ekonometria, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa, 2013
Aczel A.D., Souderpandian J., Complete Business Statistics (chapters 11, 12), McGraw-Hill Primis Online, 2008, siódme, https://alitsaki.ir/wp-content/uploads/2019/07/compelet-business-statisrics-aczel.pdf
Hiller F.S., Lieberman G.J., Introduction to Operational Research, McGraw-Hill, 2021, jedenaste

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Budowa modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Zapis hipotezy modelowej na podstawie opisu zależności pomiędzy zmiennymi.	1
T-L-2	Wybór zmiennych objaśniających do modelu ekonometrycznego – metoda Hellwiga.	1
T-L-3	Sprawdzian dotyczący budowy modelu ekonometrycznego, klasyfikacji zmiennych, klasyfikacji modeli, metody Hellwiga.	2
T-L-4	Estymacja i weryfikacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z dwiema (lub więcej) zmiennymi objaśniającym (postać liniowa, potęgowa). Wykorzystanie Excela i programu Statistica.	2
T-L-5	Estymacja i weryfikacja modeli trendu (postać liniowa, wykładnicza) oraz modeli szeregów czasowych ze stałą i relatywnie stałą sezonowoscią. Wykorzystanie Excela i programu Statistica.	2
T-L-6	Kolokwium z estymacji i weryfikacji modeli ekonometrycznych z dwiema (lub więcej) zmienymi objaśniającymi oraz modeli szeregów czasowych.	1
T-L-7	Budowa modeli decyzyjnych. Rozwiazywanie zadań programowania liniowego metodą geometryczną.	2
T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).	2
T-L-9	Kolokwium z metod rozwiązywania zadań programowania liniowego.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Sfery zastosowań matematyki w ekonomii. Związki ekonometrii z innymi naukami.	1
T-W-2	Model ekonometryczny i jego struktura. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli, etapy procesu modelowania ekonometrycznego.	1
T-W-3	Wyznaczanie parametrów strukturalnych jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z wieloma zmiennymi objaśniajacymi metodą najmniejszych kwadratów. Ocena jakości modelu (miary dobroci dopoasowania modelu, badanie istotności parametrów strukturalnych modelu, badanie autokorelacji składnika losowego).	2
T-W-4	Ekonometryczne modelowanie szeregów czasowych – modele trendu (liniowy, wykładniczy), modele szeregów czasowych z wahaniami sezonowymi.	4
T-W-5	Model decyzyjny i jego struktura. Model decyzyjny a model ekonometryczny. Przykłady programów liniowych – zapis modelu decyzyjnego dla przykładowych programów.	2
T-W-6	Metody rozwiązywania zadań programowania liniowego - metoda geometryczna i metoda simpleks.	4
T-W-7	Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego Excel (dodatek Solver) do rozwiązywania zadań programowania liniowego metodą simpleks.	1
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowanie do zajęć.	14
A-L-3	Studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-L-4	Przygotowanie do zaliczenia.	10
A-L-5	Odrabianie prac domowych.	11
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Studiowanie literatury przedmiotu.	10
A-W-3	Przygotowanie do egzaminu.	13
A-W-4	Uczestnictwo w egzaminie.	2
		40

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_W01	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych oraz zna etapy procesu ekonometrycznego modelowania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_W01	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu ekonomii i finansów, ich miejsce w systemie nauk społecznych oraz powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi
	E_1A_W07	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu metod ilościowych (w tym matematyki, statystyki, ekonometrii i teorii podejmowania decyzji) oraz przykłady ich zastosowań w praktyce gospodarczej
	E_1A_W06	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody i narzędzia (w tym informatyczne) pozyskiwania, przetwarzania i prezentacji danych dotyczących zjawisk i procesów społeczno-gospodarczych
Cel przedmiotu	C-3	Przyswojenie wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. Interpretowanie danych wynikających z programowania matematycznego.
Cel przedmiotu	C-4	Uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu stosowania metod ekonometrycznych w badaniu prawidłowości występujących w zjawiskach zachodzących w gospodarce.
Treści programowe	T-L-1	Budowa modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Zapis hipotezy modelowej na podstawie opisu zależności pomiędzy zmiennymi.
	T-L-2	Wybór zmiennych objaśniających do modelu ekonometrycznego – metoda Hellwiga.
	T-L-6	Kolokwium z estymacji i weryfikacji modeli ekonometrycznych z dwiema (lub więcej) zmienymi objaśniającymi oraz modeli szeregów czasowych.
	T-L-3	Sprawdzian dotyczący budowy modelu ekonometrycznego, klasyfikacji zmiennych, klasyfikacji modeli, metody Hellwiga.
	T-W-2	Model ekonometryczny i jego struktura. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli, etapy procesu modelowania ekonometrycznego.
	T-W-1	Sfery zastosowań matematyki w ekonomii. Związki ekonometrii z innymi naukami.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładu w formie pisemnej zawierający zagadnienia teoretyczne oraz zadania do samodzielnego rozwiązania.
	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
	S-3	Ocena formująca: Sprawdzenie wyników prac domowych rozwiązanych samodzielnie i w zespole mające na celu identyfikację braków w wiedzy i umiejętnościach studenta.
	S-4	Ocena podsumowująca: Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie ocen pochodzących ze sprawdzianu i kolokwiów, prac domowych oraz aktywności na zajęciach.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna roli i miejsca ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, nie zna etapów ekonometrycznego modelowania.
	3,0	Student słabo zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna tylko niektóre etapy ekonometrycznego modelowania.
	3,5	Student słabo zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna większość etapów ekonometrycznego modelowania.
	4,0	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna tylko niektóre etapy ekonometrycznego modelowania.
	4,5	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna etapy ekonometrycznego modelowania.
	5,0	Student zna rolę i miejsce ekonometrii w analizach i badaniach ekonomicznych, zna etapy ekonometrycznego modelowania i potrafi dokonać ich analizy.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_W02	Student zna popularne pakiety statystyczne i wie jak wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_W01	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu ekonomii i finansów, ich miejsce w systemie nauk społecznych oraz powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi
	E_1A_W07	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu metod ilościowych (w tym matematyki, statystyki, ekonometrii i teorii podejmowania decyzji) oraz przykłady ich zastosowań w praktyce gospodarczej
	E_1A_W06	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody i narzędzia (w tym informatyczne) pozyskiwania, przetwarzania i prezentacji danych dotyczących zjawisk i procesów społeczno-gospodarczych
Cel przedmiotu	C-1	Wykształcenie umiejętności konstruowania oraz oceny liniowych i nieliniowych modeli ekonometrycznych.
Treści programowe	T-L-4	Estymacja i weryfikacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z dwiema (lub więcej) zmiennymi objaśniającym (postać liniowa, potęgowa). Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-L-5	Estymacja i weryfikacja modeli trendu (postać liniowa, wykładnicza) oraz modeli szeregów czasowych ze stałą i relatywnie stałą sezonowoscią. Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-L-6	Kolokwium z estymacji i weryfikacji modeli ekonometrycznych z dwiema (lub więcej) zmienymi objaśniającymi oraz modeli szeregów czasowych.
	T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).
	T-W-7	Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego Excel (dodatek Solver) do rozwiązywania zadań programowania liniowego metodą simpleks.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Sprawdzenie wyników prac domowych rozwiązanych samodzielnie i w zespole mające na celu identyfikację braków w wiedzy i umiejętnościach studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna pakietów statystycznych i nie wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej
	3,0	Student poprawnie zna kilka modułów poznanych pakietów statystycznych i wie (z pomocą prowadzącego zajęcia) w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	3,5	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie (z pomocą prowadzącego zajęcia) w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania (wskazanych przez prowadzącego zajęcia) zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	4,0	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania (wskazanych przez prowadzącego zajęcia) zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej.
	4,5	Student zna wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych i wie w jaki sposób wykorzystać posiadaną wiedzę ekonometryczną do rozwiązywania samodzielnie zaproponowanych zadań o problematyce społeczno-ekonomicznej
	5,0	Student potrafi samodzielnie zaproponować zastosowanie odpowiednich narzędzi ekonometrycznych, umie ocenić ich przydatność do badania prawidłowości w zakresie badania zjawisk społeczno-gospodarczych, wie jak posługiwać się wszystkimi modułami poznanych pakietów statystycznych

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_W03	Student posiada wiedzę o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_W01	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu ekonomii i finansów, ich miejsce w systemie nauk społecznych oraz powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi
	E_1A_W03	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu relacje między instytucjami społecznymi i ich strukturami w skali krajowej i międzynarodowej
	E_1A_W07	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z zakresu metod ilościowych (w tym matematyki, statystyki, ekonometrii i teorii podejmowania decyzji) oraz przykłady ich zastosowań w praktyce gospodarczej
	E_1A_W06	Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody i narzędzia (w tym informatyczne) pozyskiwania, przetwarzania i prezentacji danych dotyczących zjawisk i procesów społeczno-gospodarczych
Cel przedmiotu	C-3	Przyswojenie wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. Interpretowanie danych wynikających z programowania matematycznego.
Treści programowe	T-L-7	Budowa modeli decyzyjnych. Rozwiazywanie zadań programowania liniowego metodą geometryczną.
	T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).
	T-L-9	Kolokwium z metod rozwiązywania zadań programowania liniowego.
	T-W-5	Model decyzyjny i jego struktura. Model decyzyjny a model ekonometryczny. Przykłady programów liniowych – zapis modelu decyzyjnego dla przykładowych programów.
	T-W-7	Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego Excel (dodatek Solver) do rozwiązywania zadań programowania liniowego metodą simpleks.
	T-W-6	Metody rozwiązywania zadań programowania liniowego - metoda geometryczna i metoda simpleks.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładu w formie pisemnej zawierający zagadnienia teoretyczne oraz zadania do samodzielnego rozwiązania.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie posiada wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych.
	3,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu niektórych modeli decyzyjnych z pomocą nauczyciela umie wskazać metodę ich rozwiązania.
	3,5	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i zna metodę graficzną.
	4,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych i zna metody ich rozwiązywania (metoda graficzna i algorytm simpleks).
	4,5	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania (metoda graficzna i algorytm simpleks), ale przy interpretacji wyników wymaga pomocy nauczyciela.
	5,0	Student ma wiedzę o konstruowaniu modeli decyzyjnych, zna metody ich rozwiązywania i samodzielnie umie dokonać interpretacji wyników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_U01	Student potrafi, zastosować odpowiednie metody i narzędzia ekonometryczne oraz interpretować wyniki przeprowadzonych badań, a także odnieść je do praktyki gospodarczej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_U01	Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę naukową do interpretacji zjawisk społeczno-gospodarczych
	E_1A_U02	Potrafi zastosować posiadaną wiedzę teoretyczną, dobierając właściwie dane, metody i narzędzia, do formułowania i rozwiązywania nietypowych i złożonych problemów dotyczących procesów i zjawisk społeczno-gospodarczych oraz rozwiązywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych
	E_1A_U03	Potrafi planować i organizować pracę indywidualną oraz współpracować z innymi osobami w ramach działań zespołowych
	E_1A_U11	Potrafi analizować wskazane rozwiązania konkretnych problemów i proponować w tym zakresie odpowiednie rozstrzygnięcia
	E_1A_U12	Potrafi analizować zjawiska społeczne
Cel przedmiotu	C-1	Wykształcenie umiejętności konstruowania oraz oceny liniowych i nieliniowych modeli ekonometrycznych.
Treści programowe	T-L-1	Budowa modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja zmiennych w modelu, klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Zapis hipotezy modelowej na podstawie opisu zależności pomiędzy zmiennymi.
	T-L-4	Estymacja i weryfikacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z dwiema (lub więcej) zmiennymi objaśniającym (postać liniowa, potęgowa). Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-L-5	Estymacja i weryfikacja modeli trendu (postać liniowa, wykładnicza) oraz modeli szeregów czasowych ze stałą i relatywnie stałą sezonowoscią. Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-W-3	Wyznaczanie parametrów strukturalnych jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z wieloma zmiennymi objaśniajacymi metodą najmniejszych kwadratów. Ocena jakości modelu (miary dobroci dopoasowania modelu, badanie istotności parametrów strukturalnych modelu, badanie autokorelacji składnika losowego).
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładu w formie pisemnej zawierający zagadnienia teoretyczne oraz zadania do samodzielnego rozwiązania.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie umie wykorzystać do ekonometrycznego modelowania pakietów statystycznych.
	3,0	Student potrafi wykorzystać do ekonometrycznego modelowania zaproponowane na zajęciach pakiety statystyczne tylko z pomocą prowadzącego zajęcia.
	3,5	Student potrafi wykorzystać do ekonometrycznego modelowania zaproponowane na zajęciach niektóre pakiety statystyczne.
	4,0	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystyczne do ekonometrycznego modelowania.
	4,5	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystycznedo ekonometrycznego modelowania. Potrafi zinterpretować otrzymane wyniki z pomocą nauczyciela.
	5,0	Student samodzielnie wykorzystuje pakiety statystyczne do ekonometrycznego modelowania. Potrafi zinterpretować samodzielnie otrzymane wyniki oraz dokonać ich prezentacji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_U02	Student potrafi budować, rozwiązywać i interpretować matematyczne modele decyzyjne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_U01	Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę naukową do interpretacji zjawisk społeczno-gospodarczych
	E_1A_U02	Potrafi zastosować posiadaną wiedzę teoretyczną, dobierając właściwie dane, metody i narzędzia, do formułowania i rozwiązywania nietypowych i złożonych problemów dotyczących procesów i zjawisk społeczno-gospodarczych oraz rozwiązywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych
	E_1A_U03	Potrafi planować i organizować pracę indywidualną oraz współpracować z innymi osobami w ramach działań zespołowych
	E_1A_U07	Potrafi rozwiązywać problemy makro- i mikroekonomiczne z wykorzystaniem różnorodnych narzędzi analitycznych, w tym nowoczesnych technologii informatycznych
	E_1A_U08	Potrafi właściwie analizować przyczyny oraz przebieg procesów i zjawisk społecznych w zakresie ekonomii i finansów
	E_1A_U09	Potrafi prognozować procesy i zjawiska społeczne z wykorzystaniem standardowych metod badawczych
	E_1A_U12	Potrafi analizować zjawiska społeczne
	E_1A_U21	Potrafi uczyć się przez całe życie
Cel przedmiotu	C-3	Przyswojenie wiedzy o konstruowaniu i rozwiązywaniu matematycznych modeli decyzyjnych. Interpretowanie danych wynikających z programowania matematycznego.
Treści programowe	T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).
	T-W-5	Model decyzyjny i jego struktura. Model decyzyjny a model ekonometryczny. Przykłady programów liniowych – zapis modelu decyzyjnego dla przykładowych programów.
	T-W-6	Metody rozwiązywania zadań programowania liniowego - metoda geometryczna i metoda simpleks.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno-problemowy.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładu w formie pisemnej zawierający zagadnienia teoretyczne oraz zadania do samodzielnego rozwiązania.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi konstruować modeli decyzyjnych.
	3,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne.
	3,5	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej.
	4,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks.
	4,5	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks. Potrafi dokonać interpretacji z pomocą nauczyciela.
	5,0	Student potrafi konstruować modele decyzyjne i rozwiązuje je za pomocą metody graficznej i algorytmu simpleks. Potrafi samodzielnie dokonać interpretacji uzysaknaych rozwiązań.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	E_1A_B08_K01	Student opanował zasady samodzielnego rozwiązywania problemów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_K01	Jest gotów do określania priorytetów służących realizacji zadań ustalonych przez siebie lub innych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	E_1A_K04	Jest gotów do myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-1	Wykształcenie umiejętności konstruowania oraz oceny liniowych i nieliniowych modeli ekonometrycznych.
Treści programowe	T-L-4	Estymacja i weryfikacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego z dwiema (lub więcej) zmiennymi objaśniającym (postać liniowa, potęgowa). Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-L-5	Estymacja i weryfikacja modeli trendu (postać liniowa, wykładnicza) oraz modeli szeregów czasowych ze stałą i relatywnie stałą sezonowoscią. Wykorzystanie Excela i programu Statistica.
	T-L-8	Rozwiązywanie zadań programowania liniowego metodą simpleks - tradycyjnie i z wykorzystaniem Excela (dodatek Solver).
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia z użyciem komputera wraz z dyskusją dydaktyczną związaną z wykładem.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzian i kolokwia służące do oceny okresowych osiągnięć studenta.
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Sprawdzenie wyników prac domowych rozwiązanych samodzielnie i w zespole mające na celu identyfikację braków w wiedzy i umiejętnościach studenta.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował zasad samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych
	3,0	Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie ekonometryczne, a z pomocą nauczyciela zorganizować grupową prezentację.
	3,5	Student potrafi przeprowadzić samodzielnie indywidualne badanie ekonometryczne i zorganizować grupową prezentację.
	4,0	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prrezentację, z pomocą nauczyciela identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu i dokonać wstępnej analizy uzyskanych wyników.
	4,5	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, a także dokonać wszechstronnej analizy uzyskanych wyników.
	5,0	Student opanował zasady pracy indywidualnej oraz zespołowej, potrafi samodzielnie zorganizować i przeprowadzić indywidualną lub grupową prezentację, identyfikować metody i narzędzia potrzebne do rozwiązania zdefiniowanego problemu, dokonać wszechstronnej analizy uzyskanych wyników, wykorzystać wszystkie moduły poznanych pakietów statystycznych.