Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (N1)
specjalność: Hodowla koni i jeździectwo

Sylabus przedmiotu Teoria i praktyka jazdy konnej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Teoria i praktyka jazdy konnej
Specjalność Hodowla koni i jeździectwo
Jednostka prowadząca Katedra Nauk o Zwierzętach Monogastrycznych
Nauczyciel odpowiedzialny Angelika Cieśla <Angelika.Ciesla@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL6 7 1,00,30zaliczenie
wykładyW6 5 0,50,40zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA6 8 0,50,30zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1zaliczenie z przedmiotów "Użytkowanie i hodowla koni" "Biologiczne podstawy treningu koni"

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.1
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.1
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.2
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.2
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
8
laboratoria
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.1
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).2
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.2
T-L-4Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
7
wykłady
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.1
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.1
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.1
5

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1praca własna z literaturą5
A-A-2uczestnictwo w zajęciach8
A-A-3przygotowanie do zaliczenia2
15
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach7
A-L-2udział w konsultacjach4
A-L-3praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych19
A-L-4zaliczenie praktyczne1
31
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach5
A-W-2udział w konsultacjach2
A-W-3praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia7
A-W-4zaliczenie pisemne1
15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-3ćwiczenia praktyczne
M-4film
M-5pokaz

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: aprobata
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
ZO_1A_W12C-1T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-W-1M-4, M-1, M-2S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-N-D6_U01
student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
ZO_1A_U17C-1, C-2T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5M-5, M-4, M-1, M-2S-2
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, student posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
ZO_1A_U17C-2T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-1M-5, M-4, M-1, M-3S-1, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_1A_ZOK-N-D6_K01
student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
ZO_1A_K01, ZO_1A_K02C-1, C-2T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-1, T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5M-5, M-4, M-1, M-2, M-3S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-S-D6_W01
student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
2,0student nie wymienia i nie potrafi opisać większości form i zasad jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, nie wylicza i nie umie scharakteryzować etapów szkolenie jeźdźca i konia, nie potrafi wymienić i opisać działania większości pomocy jeździeckich, popełnia liczne i zasadnicze błędy merytoryczne
3,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, popełnia błędy merytoryczne o dużym znaczeniu
3,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne nieliczne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i absolutnie bezbłędnie wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje dużą aktywność

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-N-D6_U01
student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
3,5
4,0
4,5
5,0
ZO_1A_ZOK-S-D6_U01
student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, student posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w 3 podstawowych chodach, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_1A_ZOK-N-D6_K01
student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Pruchniewicz W., Akademia jeździecka cz.I., Chaber PR Akademia Jeździecka, Warszawa, 2003
  2. Zasady jazdy konnej cz. 1-3 – podręcznik autoryzowany przez PZJ, PZJ, Warszawa, 2003

Literatura dodatkowa

  1. Pruchniewicz K., (pod red.), Jak nauczać jeździectwa? Podręcznik dla instruktorów i trenerów, Akademia Jeździecka, Warszawa, 2008

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.1
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.1
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.2
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.2
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
8

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.1
T-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).2
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.2
T-L-4Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.2
7

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.1
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.2
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.1
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.1
5

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1praca własna z literaturą5
A-A-2uczestnictwo w zajęciach8
A-A-3przygotowanie do zaliczenia2
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach7
A-L-2udział w konsultacjach4
A-L-3praca własna studenta w ramach indywidualnych zajęć praktycznych19
A-L-4zaliczenie praktyczne1
31
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach5
A-W-2udział w konsultacjach2
A-W-3praca własna studenta z literaturą i przygotowanie do zaliczenia7
A-W-4zaliczenie pisemne1
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_1A_ZOK-S-D6_W01student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_W12posiada podstawową wiedzę z zakresu użytkowania zwierząt oraz selekcji, doboru i oceny wartości użytkowej i hodowlanej
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
Treści programoweT-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.
Metody nauczaniaM-4film
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie wymienia i nie potrafi opisać większości form i zasad jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, nie wylicza i nie umie scharakteryzować etapów szkolenie jeźdźca i konia, nie potrafi wymienić i opisać działania większości pomocy jeździeckich, popełnia liczne i zasadnicze błędy merytoryczne
3,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, popełnia błędy merytoryczne o dużym znaczeniu
3,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,0student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, dopuszczalne nieliczne błędy merytoryczne o małym znaczeniu
4,5student wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje aktywność na zajęciach
5,0student w pełni samodzielnie i absolutnie bezbłędnie wymienia i opisuje formy i zasady jazdy wierzchem na ujeżdżalni i w terenie, wylicza i charakteryzuje etapy szkolenia jeźdźca i konia oraz działanie pomocy jeździeckich, wykazuje dużą aktywność
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_1A_ZOK-N-D6_U01student potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_U17Wykazuje umiejętność prawidłowego użytkowania zwierząt oraz stosuje podstawowe zasady ich hodowli
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
Metody nauczaniaM-5pokaz
M-4film
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: zaliczenie pisemne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym potrafi opisać działanie pomocy jeździeckich, charakteryzuje podstawowe ćwiczenia skokowe i ujeżdżeniowe oraz w zakresie jazdy terenowej
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_1A_ZOK-S-D6_U01student umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, student posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_U17Wykazuje umiejętność prawidłowego użytkowania zwierząt oraz stosuje podstawowe zasady ich hodowli
Cel przedmiotuC-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-L-4Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.
Metody nauczaniaM-5pokaz
M-4film
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-3ćwiczenia praktyczne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: aprobata
S-3Ocena podsumowująca: zaliczenie praktyczne
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym umie przygotować konia do jazdy wierzchem oraz potrafi przeprowadzić pielęgnację po zakończeniu jazdy konnej, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w 3 podstawowych chodach, dopuszczalne błędy merytoryczne i techniczne, wykazuje umiarkowaną aktywność na zajęciach
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_1A_ZOK-N-D6_K01student wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_1A_K01jest zdolny do pracy zarówno samodzielnej jak i w zespole oraz do kierowania zespołami ludzkimi w zakresie wyznaczania i kontroli zadań realizowanych w ramach zaplanowanych, rutynowych prac
ZO_1A_K02postępuje zgodnie z podstawowymi zasadami etyki w zakresie użytkowania zwierząt i produkcji żywności
Cel przedmiotuC-1student ma podstawowe wiadomości z zakresu zasad użytkowania wierzchowego koni na ujeżdżalni i w terenie oraz funkcjonowania ośrodków jeździeckich
C-2posiada umiejętność przygotowania konia do jazdy oraz pielęgnacji po jeździe, posiada umiejętność samodzielnej jazdy wierzchem w trzech podstawowych chodach
Treści programoweT-L-2Zasady jazdy w zastępie. Doskonalenie dosiadu. Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Praktyczne zastosowanie pomocy jeździeckich. Wykonywanie podstawowych figur (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku).
T-L-3Jazda indywidualna. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Jazda na kole. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-L-4Jazda terenowa. Praktyczne pokonywanie nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
T-L-1Przygotowanie konia do jazdy. Kiełznanie, siodłanie i prowadzenie w ręku. Nauka wsiadania i zsiadania z konia. Jazda na lonży, nauka dosiadu. Podstawowe ćwiczenia woltyżerskie.
T-W-2Etapy szkolenia konia – przyzwyczajanie do pracy pod siodłem. Lonżowanie. Zajeżdżanie. Podstawowe szkolenie konia – fazy: przyzwyczajania, rozwijania siły pchającej i rozwijania siły nośnej. Piramida podstawowego wyszkolenia konia.
T-W-4Jazda na ujeżdżalni, reguły jazdy na ujeżdżalni i w hali, oznakowanie ujeżdżalni, rodzaje figur wykonywanych na czworoboku. Jazda terenowa, zasady jazdy terenowej, rodzaje dosiadu, rola półsiadu. Zastosowanie sygnałów wizualnych do komunikacji w zastępie. Rodzaje i sposób pokonywania przeszkód terenowych.
T-W-3Etapy szkolenia jeźdźca – wyszkolenie podstawowe. Rodzaje pomocy jeździeckich; pomoce popędzające, wstrzymujące, przesuwające. Działanie pomocami w dosiadzie i półsiadzie. Pomoce dodatkowe, wodze pomocnicze. Nauka jazdy na lonży, równowaga i rozluźnienie jeźdźca w poszczególnych chodach, rodzaje ćwiczeń gimnastycznych i ich rola w nauce prawidłowego dosiadu.
T-W-1Pokrojowe, motoryczne i psychiczne cechy konia wierzchowego. Cechy i umiejętności jeźdźca. Rola szkoleniowca i ośrodka szkoleniowego. Kodeks postępowania z koniem.
T-A-1Zasady bhp w stajni i na terenie ośrodka. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc w jeździectwie. Pierwsza pomoc na ujeżdżalni, postępowanie w najczęstszych urazach u jeźdźców i koni. Postępowanie w razie wypadków w terenie.
T-A-2Prawa i obowiązki instruktora. Reguły jazdy w zastępie.Rodzaje dosiadu w zależności od zaawansowania jeźdźca i chodu konia. Pomoce naturalne i sztuczne. Działanie dosiadem, łydką i wodzami w podstawowych chodach konia.
T-A-3Jazda na ujeżdżalni – podstawowe figury (wolta, półwolta, wężyk, serpentyna, zmiana kierunku). Jazda w zastępie i indywidualnie. Podstawowe ćwiczenia ujeżdżeniowe – postawienie konia na pomoce, półparady i parady, ustawienie i zgięcie. Zmiany tempa i przejścia chodów. Zatrzymanie i cofanie.
T-A-4Podstawowe ćwiczenia skokowe – pokonywanie cavaletti, przeszkód pojedynczych i złożonych. Znaczenie prawidłowego najazdu na przeszkodę. Rola tempa i rodzaju chodu. Znaczenie szeregu gimnastycznego w podnoszeniu sprawności jeźdźca i konia.
T-A-5Jazda terenowa. Jazda w zastępie, zasady bezpieczeństwa, rola instruktora. Zasady pokonywania nierówności terenu, przeszkód naturalnych i zróżnicowanych nawierzchni.
Metody nauczaniaM-5pokaz
M-4film
M-1wykład z zstosowaniem technik multimedialnych
M-2prelekcja, odczyt
M-3ćwiczenia praktyczne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: aprobata
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0student w stopniu dostatecznym wykazuje aktywną postawę w zakresie przygotowania konia do użytkowania wierzchowego, ma świadomość konieczności stałego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie jazdy konnej i szkolenia konia
3,5
4,0
4,5
5,0