Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (S2)
specjalność: Nanobioinżynieria

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Biotechnologia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mikrobiologii i Biotechnologii
Nauczyciel odpowiedzialny Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 15 Grupa obieralna 1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,40,42zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 10 1,00,29zaliczenie
laboratoriaL1 5 0,60,29zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?4
T-A-2Szczepionki przyszłości.2
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.2
T-A-4Kalendarze szczepień.2
10
laboratoria
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.1
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.2
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.1
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.1
5
wykłady
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.3
T-W-2Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-3Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-4Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-5Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-6Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-7Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.10
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.15
25
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.5
A-L-2Udział w konsultacjach.4
A-L-3Interpretacja uzyskanych wyników i przygotowanie sprawozdania z zajęć laboratoryjnych.6
15
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach15
A-W-2Konsultacje2
A-W-3Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu8
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia wykładów10
35

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
BTinz_2A_W08C-1, C-2, C-3, C-4, C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-1, M-2S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.
BTinz_2A_U01C-1, C-2, C-4, C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
BTinz_2A_K03C-1, C-2, C-3, C-4, C-5T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-1, M-2S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.
2,0
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
BTinz_2A_BT-S-O15.1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.

Literatura podstawowa

  1. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
  2. Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
  3. Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
  4. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?4
T-A-2Szczepionki przyszłości.2
T-A-3Negatywne aspekty stosowania szczepionek.2
T-A-4Kalendarze szczepień.2
10

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.1
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.2
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.1
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.1
5

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.3
T-W-2Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-3Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-4Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-5Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-6Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-7Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach.10
A-A-2Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.15
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.5
A-L-2Udział w konsultacjach.4
A-L-3Interpretacja uzyskanych wyników i przygotowanie sprawozdania z zajęć laboratoryjnych.6
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach15
A-W-2Konsultacje2
A-W-3Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu8
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia wykładów10
35
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-S-O15.1_W01student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTinz_2A_W08wykazuje pogłębioną i uporządkowaną wiedzę związaną z wykorzystaniem procesów i metod biotechnologicznych w różnych gałęziach nauki i przemysłu
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-3Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-4Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-5Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-6Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-7Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-S-O15.1_U01Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTinz_2A_U01wykorzystuje pogłębioną wiedzę teoretyczną do analizy procesów i zjawisk mających wpływ na poprawę jakości życia oraz zdrowia zwierząt i ludzi
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-3Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-4Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-5Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-6Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięBTinz_2A_BT-S-O15.1_K01Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBTinz_2A_K03ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programoweT-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-W-1Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-2Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-3Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-4Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-5Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-6Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-7Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.