Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Energetyka (S1)

Sylabus przedmiotu Automatyka:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Energetyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Automatyka
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Środowiskowe Laboratorium Miernictwa
Nauczyciel odpowiedzialny Arkadiusz Parus <Arkadiusz.Parus@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Marek Grudziński <marek.grudzinski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA5 15 1,20,41zaliczenie
wykładyW5 30 1,80,59zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Algebra i analiza matematyczna
W-2Fizyka (w zakresie szkoły średniej)

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
C-3Umiejętność doboru nastaw regulatora.
C-4Przeprowadzenie procesu badania stabilności liniowych układów dynamicznych.
C-5Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej.
C-6Umiejętność analizy układu ze sprzężeniem zwrotnym.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Analiza funkcjonalna przykładowych, rzeczywistych układów regulacji.2
T-A-2Identyfikacja analityczna mechanicznych i elektrycznych obiektów automatyki – schematy blokowe.2
T-A-3Wyznaczanie odpowiedzi liniowych układów dynamicznych na sygnał wejściowy.2
T-A-4Wyznaczanie błędu w stanie ustalonym, transmitancja zakłóceniowa.3
T-A-5Sprzężenie zwrotne.2
T-A-6Stabilność liniowych układów dynamicznych.2
T-A-7Zaliczenie ćwiczeń.2
15
wykłady
T-W-1Układy sterowania i regulacji. Obiekty regulacji: opis matematyczny, charakterystyki statyczne, przykłady.5
T-W-2Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. odpowiedź skokowa i impulsowa.5
T-W-3Charakterystyki podstawowych elementów liniowych. Schematy blokowe i ich redukcja.5
T-W-4Stabilność układów liniowych. Kryteria stabilności Hurwitza i Nyquista. Zapas stabilności.5
T-W-5Jakość regulacji, błędy statyczne i dynamiczne, transmitancja uchybowa, pasmo przepustowe. Wskaźniki jakości: odcinkowe, całkowe, częstotliwościowe.5
T-W-6Podstawowe typy regulatorów. Reguły Zieglera-Nicholsa doboru nastaw regulatorów.5
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach13
A-A-2Samodzielna realizacja zadań i przygotowanie do zaliczenia12
A-A-3Konsultacje do ćwiczeń2
A-A-4Udział w zaliczeniu2
29
wykłady
A-W-1uczestnictwo w wykładach30
A-W-2Studium literaturowe3
A-W-3Praca własna (powtórzenie poprzednich wykładów)3
A-W-4Przygotowanie do zaliczeń wykładów3
A-W-5Udział w egzaminie2
A-W-6konsultacje3
44

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3Ćwiczenia przedmiotowe w rozwiązywaniu zadań.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
S-2Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń: ocena formująca: dwa pisemne kolokwia.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ENE_1A_C31_W01
W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.		ENE_1A_W11——C-3, C-4, C-5, C-6, C-1, C-2T-A-4, T-A-6, T-A-3, T-A-5, T-A-1, T-A-2, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-1M-1, M-2, M-3S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ENE_1A_C31_U01
Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.		ENE_1A_U12, ENE_1A_U21——C-3, C-4, C-5, C-6, C-1, C-2T-A-4, T-A-6, T-A-3, T-A-5, T-A-1, T-A-2, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-1M-2, M-3S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ENE_1A_C31_K01
Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.		ENE_1A_K01——C-3, C-4, C-5, C-6, C-1, C-2T-A-4, T-A-6, T-A-3, T-A-5, T-A-1, T-A-2, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-1M-1, M-2, M-3S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ENE_1A_C31_W01
W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.		2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ENE_1A_C31_U01
Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.		2,0Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
3,0Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
3,5Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
4,0Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
4,5Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
5,0Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ENE_1A_C31_K01
Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.		2,0Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
3,0Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
3,5
4,0Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
4,5
5,0Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.

Literatura podstawowa

  1. Urbaniak A., Podstawy automatyki, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2007, 978-83-7143-335-1
  2. Greblicki W., Podstawy automatyki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2006
  3. Kowal J., Podstawy automatyki. T. 1, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków, 2006, 83-7464-108-8
  4. Horla D., Podstawy automatyki : ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, oznań, 2005, 83-7143-533-9
  5. Gessing R., Podstawy automatyki, Politechnika Śląska, Gliwice, 2001, 83-88000-19-5

Literatura dodatkowa

  1. A. Markowski, J. Kostro, A. Lewandowski, Automatyka w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 1985
  2. W. Findeisen, Poradnik inżyniera automatyka, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1973
  3. Misiurewicz P., Układy automatyki cyfrowej, Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1987, 83-02-01230-0
  4. Legierski T., Kasprzyk J., Wyrwał J., Hajda J., Programowanie sterowników PLC., Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 1998

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Analiza funkcjonalna przykładowych, rzeczywistych układów regulacji.2
T-A-2Identyfikacja analityczna mechanicznych i elektrycznych obiektów automatyki – schematy blokowe.2
T-A-3Wyznaczanie odpowiedzi liniowych układów dynamicznych na sygnał wejściowy.2
T-A-4Wyznaczanie błędu w stanie ustalonym, transmitancja zakłóceniowa.3
T-A-5Sprzężenie zwrotne.2
T-A-6Stabilność liniowych układów dynamicznych.2
T-A-7Zaliczenie ćwiczeń.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Układy sterowania i regulacji. Obiekty regulacji: opis matematyczny, charakterystyki statyczne, przykłady.5
T-W-2Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. odpowiedź skokowa i impulsowa.5
T-W-3Charakterystyki podstawowych elementów liniowych. Schematy blokowe i ich redukcja.5
T-W-4Stabilność układów liniowych. Kryteria stabilności Hurwitza i Nyquista. Zapas stabilności.5
T-W-5Jakość regulacji, błędy statyczne i dynamiczne, transmitancja uchybowa, pasmo przepustowe. Wskaźniki jakości: odcinkowe, całkowe, częstotliwościowe.5
T-W-6Podstawowe typy regulatorów. Reguły Zieglera-Nicholsa doboru nastaw regulatorów.5
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach13
A-A-2Samodzielna realizacja zadań i przygotowanie do zaliczenia12
A-A-3Konsultacje do ćwiczeń2
A-A-4Udział w zaliczeniu2
29
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w wykładach30
A-W-2Studium literaturowe3
A-W-3Praca własna (powtórzenie poprzednich wykładów)3
A-W-4Przygotowanie do zaliczeń wykładów3
A-W-5Udział w egzaminie2
A-W-6konsultacje3
44
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięENE_1A_C31_W01W odniesieniu do wybranego punktu programu kierunku studiów: student powinien znać podstawowe pojęcia związane z automatyką, scharakteryzować budowę i działanie układu regulacji automatycznej, znać podstawowe techniki badań i projektowania układów regulacji, powinien scharakteryzować budowę i działanie układów regulacji cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem sterowników programowalnych PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówENE_1A_W11Zna metody analizy liniowych układów dynamicznych i podstawowe struktury układów sterowania
Cel przedmiotuC-3Umiejętność doboru nastaw regulatora.
C-4Przeprowadzenie procesu badania stabilności liniowych układów dynamicznych.
C-5Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej.
C-6Umiejętność analizy układu ze sprzężeniem zwrotnym.
C-1Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
Treści programoweT-A-4Wyznaczanie błędu w stanie ustalonym, transmitancja zakłóceniowa.
T-A-6Stabilność liniowych układów dynamicznych.
T-A-3Wyznaczanie odpowiedzi liniowych układów dynamicznych na sygnał wejściowy.
T-A-5Sprzężenie zwrotne.
T-A-1Analiza funkcjonalna przykładowych, rzeczywistych układów regulacji.
T-A-2Identyfikacja analityczna mechanicznych i elektrycznych obiektów automatyki – schematy blokowe.
T-W-2Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. odpowiedź skokowa i impulsowa.
T-W-3Charakterystyki podstawowych elementów liniowych. Schematy blokowe i ich redukcja.
T-W-4Stabilność układów liniowych. Kryteria stabilności Hurwitza i Nyquista. Zapas stabilności.
T-W-5Jakość regulacji, błędy statyczne i dynamiczne, transmitancja uchybowa, pasmo przepustowe. Wskaźniki jakości: odcinkowe, całkowe, częstotliwościowe.
T-W-6Podstawowe typy regulatorów. Reguły Zieglera-Nicholsa doboru nastaw regulatorów.
T-W-1Układy sterowania i regulacji. Obiekty regulacji: opis matematyczny, charakterystyki statyczne, przykłady.
Metody nauczaniaM-1Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3Ćwiczenia przedmiotowe w rozwiązywaniu zadań.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń: ocena formująca: dwa pisemne kolokwia.
S-1Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi kojarzyć i analizować nabytej wiedzy.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięENE_1A_C31_U01Student posiada umiejętność dokonywania analizy funkcjonalnej rzeczywistego układu regulacji, umie zbadać własności układu regulacji, dobrać regulator i jego nastawy, potrafi zaprojektować i zaimplementować złożony układ cyfrowy jak również algorytmy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówENE_1A_U12Umie dobrać sposoby regulacji i sterowania prostych układów energetycznych
ENE_1A_U21Umie korzystać z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
Cel przedmiotuC-3Umiejętność doboru nastaw regulatora.
C-4Przeprowadzenie procesu badania stabilności liniowych układów dynamicznych.
C-5Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej.
C-6Umiejętność analizy układu ze sprzężeniem zwrotnym.
C-1Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
Treści programoweT-A-4Wyznaczanie błędu w stanie ustalonym, transmitancja zakłóceniowa.
T-A-6Stabilność liniowych układów dynamicznych.
T-A-3Wyznaczanie odpowiedzi liniowych układów dynamicznych na sygnał wejściowy.
T-A-5Sprzężenie zwrotne.
T-A-1Analiza funkcjonalna przykładowych, rzeczywistych układów regulacji.
T-A-2Identyfikacja analityczna mechanicznych i elektrycznych obiektów automatyki – schematy blokowe.
T-W-2Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. odpowiedź skokowa i impulsowa.
T-W-3Charakterystyki podstawowych elementów liniowych. Schematy blokowe i ich redukcja.
T-W-4Stabilność układów liniowych. Kryteria stabilności Hurwitza i Nyquista. Zapas stabilności.
T-W-5Jakość regulacji, błędy statyczne i dynamiczne, transmitancja uchybowa, pasmo przepustowe. Wskaźniki jakości: odcinkowe, całkowe, częstotliwościowe.
T-W-6Podstawowe typy regulatorów. Reguły Zieglera-Nicholsa doboru nastaw regulatorów.
T-W-1Układy sterowania i regulacji. Obiekty regulacji: opis matematyczny, charakterystyki statyczne, przykłady.
Metody nauczaniaM-2Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3Ćwiczenia przedmiotowe w rozwiązywaniu zadań.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń: ocena formująca: dwa pisemne kolokwia.
S-1Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić sposobu działania i ma problem z formułowaniem wniosków.
3,0Student rozwiązuje podstawowe zadania. Popełnia błędy. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie ale w sposób bierny.
3,5Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 3,0 a 4,0.
4,0Student umiejętnie kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny i potrafi interpretować uzyskane wyniki.
4,5Student posiadł umiejętność w stopniu pośrednim między 4,0 a 5,0.
5,0Student bardzo dobrze kojarzy i analizuje nabytą wiedzę. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi posiłkując się właściwymi technikami obliczeniowymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, jest aktywny i potrafi ocenić metodę i uzyskane wyniki.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięENE_1A_C31_K01Świadomie rozumie potrzeby dokształcania się, gdyż kolejne generacje rozwiązań sprzętowych będą wnosiły nowy zakres wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówENE_1A_K01Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych
Cel przedmiotuC-3Umiejętność doboru nastaw regulatora.
C-4Przeprowadzenie procesu badania stabilności liniowych układów dynamicznych.
C-5Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej.
C-6Umiejętność analizy układu ze sprzężeniem zwrotnym.
C-1Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami automatyki.
C-2Zapoznanie studenta z budową i działaniem podstawowych urządzeń wykorzystywanych w układach sterowania i regulacji.
Treści programoweT-A-4Wyznaczanie błędu w stanie ustalonym, transmitancja zakłóceniowa.
T-A-6Stabilność liniowych układów dynamicznych.
T-A-3Wyznaczanie odpowiedzi liniowych układów dynamicznych na sygnał wejściowy.
T-A-5Sprzężenie zwrotne.
T-A-1Analiza funkcjonalna przykładowych, rzeczywistych układów regulacji.
T-A-2Identyfikacja analityczna mechanicznych i elektrycznych obiektów automatyki – schematy blokowe.
T-W-2Przekształcenie Laplace’a. Transmitancja operatorowa i częstotliwościowa, charakterystyki logarytmiczne. odpowiedź skokowa i impulsowa.
T-W-3Charakterystyki podstawowych elementów liniowych. Schematy blokowe i ich redukcja.
T-W-4Stabilność układów liniowych. Kryteria stabilności Hurwitza i Nyquista. Zapas stabilności.
T-W-5Jakość regulacji, błędy statyczne i dynamiczne, transmitancja uchybowa, pasmo przepustowe. Wskaźniki jakości: odcinkowe, całkowe, częstotliwościowe.
T-W-6Podstawowe typy regulatorów. Reguły Zieglera-Nicholsa doboru nastaw regulatorów.
T-W-1Układy sterowania i regulacji. Obiekty regulacji: opis matematyczny, charakterystyki statyczne, przykłady.
Metody nauczaniaM-1Wykład multimedialny z elementami konwersatoryjnymi.
M-2Metoda problemowa; w odniesieniu do wykładu, tej jej części, w której dyskutowane jest aktywizujące audytorium rozwiązywanie problemu obliczeniowego.
M-3Ćwiczenia przedmiotowe w rozwiązywaniu zadań.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: W odniesieniu do ćwiczeń: ocena formująca: dwa pisemne kolokwia.
S-1Ocena podsumowująca: W odniesieniu do wykładu; ocena podsumowująca: końcowy egzamin pisemny lub ustny.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Ujawnia brak zdyscyplinowania w trakcie słuchania i notowania wykładów. Przy wykonywaniu ćwiczeń praktycznych w zespołach nie angażuje się na rozwiązywanie zadań.
3,0Ujawnia mierne zaangażowanie się w pracy zespołowej przy rozwiązywaniu zadań problemowych, obliczeniowych czy symulacjach.
3,5
4,0Ujawnia swą aktywną rolę w zespołowym przygotowywaniu prezentacji wyników, obliczeń czy przeprowadzonej symulacji.
4,5
5,0Ujawnia własne dążenie do doskonalenia nabywanych umiejętności współpracy w zespole przy rozwiązywaniu postawionych problemów. Student czynnie uczestniczy w pracach zespołowych.