Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Architektura (S1)

Sylabus przedmiotu Statyka i mechanika budowli:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier architekt
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Statyka i mechanika budowli
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Olga Kopczyńska <okopczynska.zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 7,0 ECTS (formy) 7,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP1 15 2,00,44zaliczenie
wykładyW1 15 2,00,56zaliczenie
projektyP2 30 2,00,44zaliczenie
wykładyW2 15 1,00,56egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1fizyka, matematyka

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich: momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności
C-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów2
T-P-2Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony2
T-P-3Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich3
T-P-4Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich4
T-P-5Zginanie proste4
T-P-6Zginanie ze ścinaniem2
T-P-7kolokwium nr 12
T-P-8zginanie ukośne3
T-P-9Ściskanie mimośrodowe prętów krępych2
T-P-10Rdzeń przekroju2
T-P-11kolokwium nr 22
T-P-12Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem2
30
projekty
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił2
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych2
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych2
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych2
T-P-5Kolokwium - statyka. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych2
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych2
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów1
T-P-8Kolokwium - statyka. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych2
15
wykłady
T-W-1Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji1
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony1
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory1
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.1
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.1
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa)2
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe)1
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych2
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych1
T-W-10Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych1
T-W-11Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.2
T-W-12Przeprowadzenie testu1
15
wykłady
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.2
T-W-2Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.1
T-W-3Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).1
T-W-4Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji2
T-W-5Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych2
T-W-6Zginanie ukośne.1
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju2
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.3
T-W-9Wytrzymałość złożona.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1uczestnictwo w zajęciach26
A-P-2teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń10
A-P-3samodzielne rozwiązywanie zadań12
A-P-4Przygotowanie do kolokwiów8
A-P-5uczestnictwo w kolokwium4
60
projekty
A-P-1uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2samodzielne rozwiązywanie zadań22
A-P-3udział w konsultacjach2
A-P-4przygotowanie do kolokwiów21
A-P-5udział w kolokwium4
60
wykłady
A-W-1uczestnictwo w wykładach - sem. 114
A-W-2Studia literaturowe, bieżace utrwalanie wiedzy45
A-W-3udział w teście1
60
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach - sem. 215
A-W-2Studiowanie literaturowe i bieżące utrwalanie wiedzy10
A-W-3Przygotowanie do egzaminu5
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia projektowe

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
S-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.2/11_W08
Student zna i rozumie problemy statyczne i wytrzymałościowe zwiiązane z obiektem budowlanym.
AU_1A_W08C-4, C-2, C-3, C-1T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-12, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7M-2, M-1S-3, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.2/11_U13
Student potrafi sporządzać wykresy sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach - sem. 1 Student umie sporządzić charakterystykę geometryczną prostych przekrojów oraz potrafi wstępnie zwymiarować przekrój przy danych zjawiskach wytrzymałościowych - sem. 2
AU_1A_U13C-4, C-2, C-3, C-1T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-8, T-P-5, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7M-2, M-1S-3, S-2, S-4, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.2/11_K03
Student jest przygotowany do podjęcia współpracy z konstruktorem i rozumie przesłanki konstrukcyjnej komponety projektowania
AU_1A_K03C-4, C-2, C-3, C-1T-P-3, T-P-1, T-P-7, T-P-6, T-P-2, T-P-4, T-W-10, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-4, T-W-1, T-W-9, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-11, T-P-12, T-P-10, T-P-9, T-P-1, T-P-2, T-P-6, T-P-4, T-P-3, T-P-8, T-P-5, T-W-6, T-W-8, T-W-4, T-W-9, T-W-3, T-W-1, T-W-5, T-W-2, T-W-7M-2, M-1S-3, S-2, S-4, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.2/11_W08
Student zna i rozumie problemy statyczne i wytrzymałościowe zwiiązane z obiektem budowlanym.
2,0sem 1 - student nie zna zasad sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student nie zna zasad wymiarowania elementów konstrukcji;
3,0sem. 1 - zna w 60% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 60% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych;
3,5sem. 1 - student zna w 70% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 70% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych;
4,0sem. 1 - student zna w 80% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 80% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;
4,5sem. 1 - student zna w 90% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 90% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;
5,0zna w 100% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 100% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.2/11_U13
Student potrafi sporządzać wykresy sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach - sem. 1 Student umie sporządzić charakterystykę geometryczną prostych przekrojów oraz potrafi wstępnie zwymiarować przekrój przy danych zjawiskach wytrzymałościowych - sem. 2
2,0sem. 1 - student nie umie wyznaczać sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych; sem. 2 - student nie umie wstępnie zwymiarować elementów konstrukcji;
3,0sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy merytoryczne i rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe;
3,5sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy rachunkowe;
4,0sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych bez popełniania błędów; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów;
4,5sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki;
5,0sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; zna teoretyczne podstawy zastosowania uzyskanych wyników; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki; wykazuje wiedzę w zakresie doboru odpowiednich wymiarów przekroju;

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.2/11_K03
Student jest przygotowany do podjęcia współpracy z konstruktorem i rozumie przesłanki konstrukcyjnej komponety projektowania
2,0student nie rozumie pracy konstrukcji i nie jest komunikatywny w zakresie mechaniki i kształtowania konstrukcji;
3,0student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, posługuje się pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
3,5student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
4,0student dobrze rozumie pracę konstrukcji i dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
4,5student dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych;
5,0student bardzo dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych;

Literatura podstawowa

  1. Cywiński Z., Mechanika budowli w zadaniach, PWN, Warszawa, 2008
  2. Gawkowska L., Wytrzymałoęć materiałów, przykłady obliczeń, Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie, Szczecin, 2010, IV
  3. Grabowski J., Iwanczewska A., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006
  4. Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986
  5. Kolendowicz T., Mechanika budowli dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
  6. Przewłócki J., Górski J., Podstawy mechaniki budowl, Arkady, Warszawa, 2008
  7. Pyrak S., Szulborski K., Mechanika konstrukcji dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
  8. Witkowski M., Zbiór zadan z mechaniki budowli, O.W.P.W., Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Bogucki W., Zyburtowicz M., Tablice do projektowania konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 2006

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów2
T-P-2Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony2
T-P-3Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich3
T-P-4Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich4
T-P-5Zginanie proste4
T-P-6Zginanie ze ścinaniem2
T-P-7kolokwium nr 12
T-P-8zginanie ukośne3
T-P-9Ściskanie mimośrodowe prętów krępych2
T-P-10Rdzeń przekroju2
T-P-11kolokwium nr 22
T-P-12Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem2
30

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił2
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych2
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych2
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych2
T-P-5Kolokwium - statyka. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych2
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych2
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów1
T-P-8Kolokwium - statyka. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji1
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony1
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory1
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.1
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.1
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa)2
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe)1
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych2
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych1
T-W-10Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych1
T-W-11Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.2
T-W-12Przeprowadzenie testu1
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.2
T-W-2Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.1
T-W-3Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).1
T-W-4Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji2
T-W-5Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych2
T-W-6Zginanie ukośne.1
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju2
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.3
T-W-9Wytrzymałość złożona.1
15

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1uczestnictwo w zajęciach26
A-P-2teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń10
A-P-3samodzielne rozwiązywanie zadań12
A-P-4Przygotowanie do kolokwiów8
A-P-5uczestnictwo w kolokwium4
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2samodzielne rozwiązywanie zadań22
A-P-3udział w konsultacjach2
A-P-4przygotowanie do kolokwiów21
A-P-5udział w kolokwium4
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w wykładach - sem. 114
A-W-2Studia literaturowe, bieżace utrwalanie wiedzy45
A-W-3udział w teście1
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach - sem. 215
A-W-2Studiowanie literaturowe i bieżące utrwalanie wiedzy10
A-W-3Przygotowanie do egzaminu5
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.2/11_W08Student zna i rozumie problemy statyczne i wytrzymałościowe zwiiązane z obiektem budowlanym.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W08B.W4. absolwent zna i rozumie matematykę, geometrię przestrzeni, statykę, wytrzymałość materiałów, kształtowanie, konstruowanie i wymiarowanie konstrukcji, w zakresie niezbędnym do formułowania i rozwiązywania zadań z obszaru projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotuC-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich: momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach
Treści programoweT-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych
T-W-10Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych
T-W-12Przeprowadzenie testu
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe)
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa)
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.
T-W-1Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony
T-W-11Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.
T-P-12Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem
T-P-10Rdzeń przekroju
T-P-9Ściskanie mimośrodowe prętów krępych
T-P-1Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów
T-P-2Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony
T-P-6Zginanie ze ścinaniem
T-P-4Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich
T-P-3Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich
T-P-8zginanie ukośne
T-P-5Zginanie proste
T-W-6Zginanie ukośne.
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.
T-W-4Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji
T-W-9Wytrzymałość złożona.
T-W-3Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.
T-W-5Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych
T-W-2Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0sem 1 - student nie zna zasad sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student nie zna zasad wymiarowania elementów konstrukcji;
3,0sem. 1 - zna w 60% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 60% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych;
3,5sem. 1 - student zna w 70% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; sem. 2 - student zna w 70% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych;
4,0sem. 1 - student zna w 80% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 80% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;
4,5sem. 1 - student zna w 90% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 90% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;
5,0zna w 100% zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach; potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student zna w 100% ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, potrafi interpretować uzyskane wyniki;
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.2/11_U13Student potrafi sporządzać wykresy sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych belkach, ramach i kratownicach - sem. 1 Student umie sporządzić charakterystykę geometryczną prostych przekrojów oraz potrafi wstępnie zwymiarować przekrój przy danych zjawiskach wytrzymałościowych - sem. 2
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_U13B.U4. absolwent potrafi opracować rozwiązania poszczególnych ustrojów i elementów budynków pod względem technologicznym, konstrukcyjnym i materiałowym;
Cel przedmiotuC-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich: momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach
Treści programoweT-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych
T-P-8Kolokwium - statyka. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych
T-P-5Kolokwium - statyka. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych
T-W-10Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe)
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa)
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.
T-W-1Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony
T-W-11Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.
T-P-12Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem
T-P-10Rdzeń przekroju
T-P-9Ściskanie mimośrodowe prętów krępych
T-P-1Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów
T-P-2Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony
T-P-6Zginanie ze ścinaniem
T-P-4Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich
T-P-3Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich
T-P-8zginanie ukośne
T-P-5Zginanie proste
T-W-6Zginanie ukośne.
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.
T-W-4Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji
T-W-9Wytrzymałość złożona.
T-W-3Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.
T-W-5Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych
T-W-2Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
S-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2
S-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0sem. 1 - student nie umie wyznaczać sił przekrojowych w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych; sem. 2 - student nie umie wstępnie zwymiarować elementów konstrukcji;
3,0sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy merytoryczne i rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe;
3,5sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych, lecz popełnia drobne błędy rachunkowe; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, lecz popełnia pojedyncze błędy rachunkowe;
4,0sem. 1 - student umie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych bez popełniania błędów; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów;
4,5sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki;
5,0sem. 1 - student umie bezbłędnie wyznaczać siły przekrojowe w statycznie wyznaczalnych płaskich układach prętowych i potrafi interpretować uzyskane wyniki; zna teoretyczne podstawy zastosowania uzyskanych wyników; sem. 2 - student umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych bez popełniania błędów i potrafi zinterpretować uzyskane wyniki; wykazuje wiedzę w zakresie doboru odpowiednich wymiarów przekroju;
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.2/11_K03Student jest przygotowany do podjęcia współpracy z konstruktorem i rozumie przesłanki konstrukcyjnej komponety projektowania
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_K03B.S1. absolwent jest gotów do formułowania opinii dotyczących osiągnięć architektury i urbanistyki, ich uwarunkowań oraz innych aspektów działalności architekta, a także przekazywania informacji i opinii;
Cel przedmiotuC-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich: momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach
Treści programoweT-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje.Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach metoda wycinania wezłów
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych
T-W-10Układy ramowe trójprzegubowe, wykresy sił wewnętrznych
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe)
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa)
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.
T-W-1Wprowadzeniu do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony
T-W-11Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.
T-P-12Ściskanie mimośrodowe z wyboczeniem
T-P-10Rdzeń przekroju
T-P-9Ściskanie mimośrodowe prętów krępych
T-P-1Zasady pracy na ćwiczeniach, wymagania, literatura. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metoda przekrojów
T-P-2Kratownice. Wyznaczanie sił w pretach: plan Cremony
T-P-6Zginanie ze ścinaniem
T-P-4Wyznaczanie połozenia osi głównych centralnych i momentów bezwładnosci dla figur płaskich
T-P-3Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich
T-P-8zginanie ukośne
T-P-5Zginanie proste
T-W-6Zginanie ukośne.
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.
T-W-4Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji
T-W-9Wytrzymałość złożona.
T-W-3Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.
T-W-5Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych
T-W-2Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
S-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2
S-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student nie rozumie pracy konstrukcji i nie jest komunikatywny w zakresie mechaniki i kształtowania konstrukcji;
3,0student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, posługuje się pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
3,5student rozumie pracę konstrukcji w stopniu podstawowym, dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
4,0student dobrze rozumie pracę konstrukcji i dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji;
4,5student dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych;
5,0student bardzo dobrze rozumie pracę konstrukcji, bardzo dobrze operuje pojęciami z zkresu mechaniki i kształtowania konstrukcji i samodzielnie dokonuje prób kształtowania elementów konstrukcyjnych;