Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (N1)

Sylabus przedmiotu Mechanika z wytrzymałością materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika z wytrzymałością materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
Nauczyciel odpowiedzialny Magdalena Urbaniak <Magdalena.Urbaniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA4 12 1,50,35zaliczenie
laboratoriaL4 12 1,50,15zaliczenie
wykładyW4 15 2,00,50egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza i umiejętności z matematyki i fizyki.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, prawami i zasadami mechaniki ogólnej.
C-2Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
C-3Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
C-4Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
C-5Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.2
T-A-2Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.2
T-A-3Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).2
T-A-4Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.2
T-A-5Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.2
T-A-6Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.1
T-A-7Kolokwium1
12
laboratoria
T-L-1Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Próba statyczna ściskania metali1
T-L-4Próba ścinania. Próba udarności.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Badanie metali na zmęczenie1
T-L-7Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności1
T-L-10Kolokwium1
12
wykłady
T-W-1Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.1
T-W-2Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.1
T-W-3Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.1
T-W-4Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.2
T-W-5Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.1
T-W-6Moment siły względem osi. Przestrzenny dowolny układ sił – warunki równowagi.1
T-W-7Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.1
T-W-8Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.1
T-W-9Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.1
T-W-10Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.1
T-W-11Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.2
T-W-12Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.1
T-W-13Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestniczenie w ćwiczeniach audytoryjnych12
A-A-2Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wykładu i wskazanej literatury.6
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań ze wskazanych zbiorów zadań w ramach zadań domowych.12
A-A-4Przygotowywanie się do kolokwium15
45
laboratoria
A-L-1Uczestniczenie we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych.12
A-L-2Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.21
A-L-3Przygotowywanie się do kolokwium12
45
wykłady
A-W-1Uczestniczenie w wykładach15
A-W-2Studiowanie wskazanej literatury9
A-W-3Konsultacje3
A-W-4Przygotowywanie się do egzaminu31
A-W-5Egzamin końcowy2
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
S-3Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
S-5Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
ZIIP_1A_W02, ZIIP_1A_W03, ZIIP_1A_W14C-1T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-3M-1S-5
ZIIP_1A_IJZ/03_W02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.
ZIIP_1A_W04, ZIIP_1A_W07, ZIIP_1A_W13, ZIIP_1A_W14C-2T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13M-1S-5

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
ZIIP_1A_U14, ZIIP_1A_U19, ZIIP_1A_U22C-3T-A-2, T-A-7, T-A-3, T-A-1M-2S-3, S-1
ZIIP_1A_IJZ/03_U02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.
ZIIP_1A_U14, ZIIP_1A_U19, ZIIP_1A_U22C-4T-A-5, T-A-4, T-A-7, T-A-6M-2S-3, S-1
ZIIP_1A_IJZ/03_U03
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
ZIIP_1A_U15C-4, C-5T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-1, T-L-10, T-L-3, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9M-3S-4, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_K01
Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.
ZIIP_1A_K01, ZIIP_1A_K03C-4, C-3, C-5T-A-5, T-A-2, T-A-4, T-A-3, T-A-1, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-1, T-L-3, T-A-6, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9M-2, M-3S-3, S-4, S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
ZIIP_1A_IJZ/03_W02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z mechaniki.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
ZIIP_1A_IJZ/03_U02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
ZIIP_1A_IJZ/03_U03
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
2,0Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
3,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZIIP_1A_IJZ/03_K01
Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
3,5Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu. Wykazuje zainteresowanie wiedzą i doskonaleniem umiejętności. Świadomie i odpowiedzialnie podejmuje powierzone zadania.

Literatura podstawowa

  1. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
  2. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
  3. Nizioł J., Metodyka rozwiazywania zadań mechaniki, WNT, Warszawa, 2002, (i wydania późniejsze)
  4. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów , t.1, t.2, WNT, Warszawa, 2000, (i wydania późniejsze)
  5. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 2014, (i wydania późniejsze)
  6. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
  7. PKN, Plskie Normy PN-EN ISO, 2016, (aktualnie obowiązujące)

Literatura dodatkowa

  1. Leyko J., Mechanika ogólna, t.1, t.2, PWN, Warszawa, 2008, (i wydania późniejsze)
  2. Leyko J., Szmelter J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, t.1, t.2, PWN, Warszawa, 1978, (i wydania późniejsze)
  3. Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, t.1, t.2, Arkady, Warszawa, 1986, (i wydania późniejsze)
  4. Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2012, (i wydania późniejsze)
  5. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
  6. Misiak J., Mechanika techniczna, t.1, t.2, WNT, Warszawa, 2003, (i wydania późniejsze)

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.2
T-A-2Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.2
T-A-3Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).2
T-A-4Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.2
T-A-5Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.2
T-A-6Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.1
T-A-7Kolokwium1
12

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Próba statyczna ściskania metali1
T-L-4Próba ścinania. Próba udarności.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Badanie metali na zmęczenie1
T-L-7Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności1
T-L-10Kolokwium1
12

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.1
T-W-2Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.1
T-W-3Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.1
T-W-4Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.2
T-W-5Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.1
T-W-6Moment siły względem osi. Przestrzenny dowolny układ sił – warunki równowagi.1
T-W-7Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.1
T-W-8Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.1
T-W-9Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.1
T-W-10Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.1
T-W-11Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.2
T-W-12Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.1
T-W-13Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.1
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestniczenie w ćwiczeniach audytoryjnych12
A-A-2Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wykładu i wskazanej literatury.6
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań ze wskazanych zbiorów zadań w ramach zadań domowych.12
A-A-4Przygotowywanie się do kolokwium15
45
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestniczenie we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych.12
A-L-2Przygotowywanie się do kolejnych ćwiczeń laboratoryjnych, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.21
A-L-3Przygotowywanie się do kolokwium12
45
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestniczenie w wykładach15
A-W-2Studiowanie wskazanej literatury9
A-W-3Konsultacje3
A-W-4Przygotowywanie się do egzaminu31
A-W-5Egzamin końcowy2
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_W01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać i opisać podstawowe pojęcia, prawa i zasady statyki, kinematyki i dynamiki. Powinien umieć zdefiniować warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien mieć wiedzę niezbędną do opisu kinematyki i dynamiki ruchu punktu oraz kinematyki ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_W02ma wiedzę z fizyki na poziomie wyższym niezbędnym do ilościowego opisu, rozumienia i modelowania problemów
ZIIP_1A_W03zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i technologie w wybranym obszarze inżynierii produkcji ze szczególnym uwzględnieniem komputerowego wspomagania projektowania i wytwarzania
ZIIP_1A_W14ma szczegółową wiedzę związaną z niektórymi obszarami reprezentowanej dyscypliny inżynierskiej
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, prawami i zasadami mechaniki ogólnej.
Treści programoweT-W-1Podstawowe pojęcia mechaniki. Prawa Newtona. Zasady statyki. Więzy i ich reakcje.
T-W-2Płaski zbieżny układ sił: wypadkowa układu, warunki równowagi, twierdzenie o równowadze trzech sił.
T-W-4Tarcie i prawa tarcia. Tarcie ślizgowe. Tarcie cięgna o krążek. Tarcie toczne.
T-W-5Przestrzenny zbieżny układ sił - równania równowagi.
T-W-7Kinematyka punktu. Wybrane zagadnienia z kinematyki ciała sztywnego.
T-W-8Wybrane zagadnienia z dynamiki punktu materialnego.
T-W-3Moment siły względem punktu. Para sił i moment pary sił. Płaski dowolny układ sił, warunki równowagi.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Sposób ocenyS-5Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu mechaniki. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_W02W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_W04ma wiedzę z zakresu planowania i przeprowadzania prostych eksperymentów badawczych (w tym symulacji komputerowej)
ZIIP_1A_W07ma podstawową wiedzę z nauki o materiałach
ZIIP_1A_W13ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
ZIIP_1A_W14ma szczegółową wiedzę związaną z niektórymi obszarami reprezentowanej dyscypliny inżynierskiej
Cel przedmiotuC-2Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
Treści programoweT-W-9Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
T-W-10Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
T-W-11Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.
T-W-12Czyste ścinanie. Skręcanie prętów o przekroju kołowym.
T-W-13Zginanie, wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Sposób ocenyS-5Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia jest jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć formułować zadania oraz wybierać stosowne metody ich rozwiązywania. Powinien umieć odpowiednimi równaniami opisać warunki równowagi płaskich i przestrzennych układów sił z uwzględnieniem i bez uwzględnienia tarcia. Powinien umieć przeprowadzić analizę ruchu punktu materialnego oraz analizę ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_U14ma umiejętności w zakresie przeprowadzenia analizy problemów mających bezpośrednie odniesienie do zdobytej wiedzy
ZIIP_1A_U19potrafi wykorzystać w zadaniach inżynierskich metody analityczne, symulacyjne, eksperymentalne
ZIIP_1A_U22ma umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
Cel przedmiotuC-3Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
Treści programoweT-A-2Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.
T-A-7Kolokwium
T-A-3Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).
T-A-1Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z mechaniki.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_U02W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_U14ma umiejętności w zakresie przeprowadzenia analizy problemów mających bezpośrednie odniesienie do zdobytej wiedzy
ZIIP_1A_U19potrafi wykorzystać w zadaniach inżynierskich metody analityczne, symulacyjne, eksperymentalne
ZIIP_1A_U22ma umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
Cel przedmiotuC-4Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
Treści programoweT-A-5Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
T-A-4Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
T-A-7Kolokwium
T-A-6Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_U03W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_U15potrafi planować, przeprowadzać eksperymenty (w tym pomiary i symulacja komputerowa), interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski z eksperymentów
Cel przedmiotuC-4Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
C-5Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-4Próba ścinania. Próba udarności.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-1Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).
T-L-10Kolokwium
T-L-3Próba statyczna ściskania metali
T-L-6Badanie metali na zmęczenie
T-L-7Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych
T-L-8Wyboczenie
T-L-9Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
S-2Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
3,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZIIP_1A_IJZ/03_K01Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń i prób wytrzymałościowych wykonanych w zespole.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZIIP_1A_K01ma świadomość potrzeby dokształcania ze szczególnym uwzględnieniem samokształcenia się
ZIIP_1A_K03ma kompetencje w zakresie świadomej odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania
Cel przedmiotuC-4Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
C-3Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analizy prostych płaskich i przestrzennych układów sił znajdujących się w równowadze oraz ukształtowanie umiejętności opisu i analizy ruchu punktu oraz prostych przypadków ruchu bryły sztywnej.
C-5Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskiwanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-A-5Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
T-A-2Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił.
T-A-4Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
T-A-3Obliczanie sił w płaskich dowolnych układach sił z uwzględnieniem tarcia (tarcie ślizgowe, tarcie cięgna o krążek, tarcie toczne).
T-A-1Wyznaczanie sił w płaskim zbieżnym układzie sił metodą geometryczną i metodą analityczną.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-4Próba ścinania. Próba udarności.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-1Zajęcia wprowadzające (w tym omówienie zasad BHP, które muszą być zachowane w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych).
T-L-3Próba statyczna ściskania metali
T-A-6Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego.
T-L-6Badanie metali na zmęczenie
T-L-7Pomiar naprężeń za pomocą tensometrów oporowych
T-L-8Wyboczenie
T-L-9Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzącego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych zadań domowych.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych - na podstawie wyniku kolokwium i oddanych wszystkich sprawozdań.
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych i oddanych sprawozdań.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
3,5Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu. Wykazuje zainteresowanie wiedzą i doskonaleniem umiejętności. Świadomie i odpowiedzialnie podejmuje powierzone zadania.