Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (S1)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Biotechnologia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny Danuta Czernomysy-Furowicz <Danuta.Czernomysy-Furowicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL7 15 1,00,41zaliczenie
wykładyW7 30 2,00,59egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.2
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.7
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
15
wykłady
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.2
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?2
T-W-8Bioterapia cytokinami.2
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.2
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów2
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.2
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.2
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.1
T-W-16Pisemne zaliczenie wykładów.1
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.12
A-L-3Udzia w konsultacjach.3
30
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach30
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu10
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów10
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
BT_1A_W19R1A_W01, R1A_W04, R1A_W06C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-2, S-3, S-1
BT_1A_BT-S-C17_W02
Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
BT_1A_W12R1A_W05C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
BT_1A_U04, BT_1A_U10R1A_U01, R1A_U02, R1A_U03, R1A_U04, R1A_U05, R1A_U06, R1A_U07InzA_U01, InzA_U02, InzA_U03, InzA_U05, InzA_U06, InzA_U07, InzA_U08C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-2, S-3, S-1
BT_1A_BT-S-C17_U02
Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
BT_1A_U08R1A_U01, R1A_U04, R1A_U05, R1A_U06InzA_U01, InzA_U03, InzA_U05, InzA_U07C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
BT_1A_BT-S-C17_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
BT_1A_K07R1A_K01, R1A_K03C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-1
BT_1A_BT-S-C17_K02
Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
BT_1A_K04R1A_K05, R1A_K06InzA_K01C-1, C-5, C-4, C-3, C-2T-W-12, T-W-13, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-14, T-W-15, T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1M-1, M-2S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
BT_1A_BT-S-C17_W02
Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
2,0Student nie zna podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, nie zna roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, nie zna zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
3,0Student wykazuje minimum wiedzy na temat roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student wykazuje dogłębną wiedzę na temat podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
BT_1A_BT-S-C17_U02
Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
2,0Student nie interpretuje efektu immunologicznego i terapeutycznego podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
3,0Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora w dostateczny sposób
3,5Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na średnim poziomie
4,0Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na dobrym poziomie
4,5Student dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
5,0Student bardzo dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
BT_1A_BT-S-C17_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
BT_1A_BT-S-C17_K02
Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
2,0Student nie postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, nie wykazuje dbałości o dobrostan zwierząt, nie ma świadomości konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
3,0Student w minimalnym stopniu postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
3,5
4,0
4,5
5,0Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii

Literatura podstawowa

  1. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
  2. Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
  3. Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
  4. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.2
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.7
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.2
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?2
T-W-8Bioterapia cytokinami.2
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.2
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów2
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.2
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.2
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.1
T-W-16Pisemne zaliczenie wykładów.1
30

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.12
A-L-3Udzia w konsultacjach.3
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach30
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu10
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów10
A-W-4Samodzielne studiowanie tematyki wykładów10
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_W01student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_W19posiada wiedze na temat wpływu czynników patogennych oraz rozumie zasady regulacji odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_W01ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki, fizyki i nauk pokrewnych dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
R1A_W04ma wiedzą ogólną o funkcjonowaniu organizmów żywych na różnych poziomach złożoności, przyrody nieożywionej oraz o technicznych zadaniach inżynierskich dostosowaną do studiowanego kierunku studiów
R1A_W06ma wiedzę o roli i znaczeniu środowiska przyrodniczego i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej oraz jego zagrożeniach
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_W02Student zna podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_W12wykazuje ogólną wiedzę związaną z wykorzystaniem procesów i metod biotechnologicznych w różnych gałęziach nauki i przemysłu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_W05wykazuje znajomość podstawowych metod, technik, technologii, narządzi i materiałów pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, nie zna roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, nie zna zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów
3,0Student wykazuje minimum wiedzy na temat roli adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zasad profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco objaśnia rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student wykazuje dogłębną wiedzę na temat podstaw immunologicznych związanych z produkcją biopreparatów, zna rolę adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepionkach, zna zasady profilaktyki i terapii niektórych chorób zwierzęcych przy użyciu szczepionek, autoszczepionek i immunomodulatorów; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_U01Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_U04Wykorzystuje wiedzę z zakresu mikrobiologii i immunologii; posiada umiejętność hodowli drobnoustrojów; posiada umiejętność rozumienia mechanizmów warunkujących zjadliwość drobnoustrojów, potrafi scharakteryzować wybrane choroby zakaźne; rozumie funkcjonowanie układu odpornościowego; umie stosować odpowiednie techniki diagnostyczne.
BT_1A_U10Posługuje się kluczowymi pojęciami z zakresu biotechnologii; zna i ocenia znaczenie biotechnologii w różnych dziedzinach życia oraz w tworzeniu nowych i pozyskiwaniu istniejących substancji biologicznie aktywnych; zna podstawe zagadnienia z farmakologii i farmakokinetyki leków; potrafi zaprojektować linie biotechnologiczne oraz wykorzystywać różne urządzenia i aparaturę badawczą w biotechnologii; zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z osiągnięć biotechnologii; zna zagadnienia związane z biobezpieczeństwem.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_U01posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla studiowanego kierunku studiów
R1A_U02posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
R1A_U03stosuje podstawowe technologie informatyczne w zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji z zakresu produkcji rolniczej i leśnej
R1A_U04wykonuje pod kierunkiem opiekuna naukowego proste zadanie badawcze lub projektowe dotyczące szeroko rozumianego rolnictwa, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski
R1A_U05dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk wpływających na produkcję, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi, stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji dostosowanych do studiowanego kierunku studiów
R1A_U06posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów
R1A_U07posiada znajomość wad i zalet podejmowanych działań mających na celu rozwiązywanie zaistniałych problemów zawodowych - dla nabrania doświadczenia i doskonalenia kompetencji inżynierskich
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA_U03potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
InzA_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
InzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
InzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_U02Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_U08Zna i rozumie procesy chorobowe organizmów zwierzęcych; potrafi scharakteryzować konwencjonalne i alternatywne metody terapii chorób o różnym podłożu; ocenia znaczenie testów na zwierzętach w badaniach biomedycznych; potrafi wykorzystywać metody i urządzenia diagnostyczne.
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_U01posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla studiowanego kierunku studiów
R1A_U04wykonuje pod kierunkiem opiekuna naukowego proste zadanie badawcze lub projektowe dotyczące szeroko rozumianego rolnictwa, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski
R1A_U05dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk wpływających na produkcję, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi, stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji dostosowanych do studiowanego kierunku studiów
R1A_U06posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA_U03potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
InzA_U05potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie interpretuje efektu immunologicznego i terapeutycznego podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
3,0Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora w dostateczny sposób
3,5Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na średnim poziomie
4,0Student interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora na dobrym poziomie
4,5Student dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
5,0Student bardzo dobrze interpretuje efekt immunologiczny i terapeutyczny podania wybranego biopreparatu - szczepionki, autoszczepionki czy immunomodulatora
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_K01Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_K07rozumie potrzebę ustawicznego aktualizowania posiadanej wiedzy; wykazuje zdolność kreatywnego propagowania wiedzy dotyczącej znaczenia biotechnologii w życiu człowieka;
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
R1A_K03potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaBT_1A_BT-S-C17_K02Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówBT_1A_K04wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych; ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaR1A_K05ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości, dobrostan zwierząt oraz kształtowanie i stan środowiska naturalnego
R1A_K06ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
Treści programoweT-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, nie wykazuje dbałości o dobrostan zwierząt, nie ma świadomości konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
3,0Student w minimalnym stopniu postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii
3,5
4,0
4,5
5,0Student postępuje zgodnie z zasadami bioetyki i etyki zawodowej, wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt, ma świadomość konieczności stosowania wybranych metod terapeutycznych w animaloterapii